Bernabei [~bˊei] Ercole, *ok. 1622 Caprarola (Viterbo), †4 lub 5 XII 1687 Monachium, włoski kompozytor i organista. Był uczniem O. Benevolego. W latach 1653–65 pracował jako organista w kościele S. Luigi dei Francesi w Rzymie. W latach 1665–67 pełnił funkcję maestra di cappella przy bazylice S. Giovanni in Laterano, po czym (do 1672) piastował to samo stanowisko przy kościele S. Luigi dei Francesi. Równocześnie Bernabei rozwijał działalność w innych kościołach rzymskich, np. w Oratorio del SS. Crocifisso przy kościele S. Marcello, gdzie od 1665 był organistą. W 1672, po śmierci Benevolego, został kapelmistrzem w Cappella Giulia przy Watykanie i tam pozostał do VI 1674; potem na wezwanie elektora bawarskiego Ferdynanda Marii przeniósł się do Monachium na stanowisko kapelmistrza dworskiego (jako następca J.K. Kerlla); pełnił tę funkcję do śmierci. Z pięciu napisanych przez Bernabei oper zachowały się jedynie libretta do dwóch ostatnich, wystawione w Monachium: Il litigio del cielo e della terra (1680) oraz Erote ed Anterote (1686). Drukiem ogłoszone były jedynie: Concerto madrigalesco... na 3 głosy i basso continuo (Rzym 1669) oraz wydane pośmiertnie przez jego syna Giuseppe Antoniego Sacrae modulationes... na 5 głosów, 2 skrzypiec i basso continuo, op. 2 (Monachium 1691). W rękopisach pozostały natomiast kompozycje kościelne Bernabei na 2–8 głosów z basso continuo i z instrumentami, utwory czysto wokalne oraz kilka kantat.
