Baltazarini [~dzar’i:ni], Baldassaro di Belgioioso, Balthazar de Beaujoyeulx, *pocz. XVI w. Lombardia, †ok. 1587 Paryż, włoski choreograf, skrzypek, kompozytor. Uczeń P. Diobona, który w 1. poł. XVI w. prowadził szkołę tańca w Mediolanie. Od 1555 (1554?) Baltazarini przebywał we Francji na dworze królewskim. Najdłużej pozostawał w służbie Katarzyny Medycejskiej, od 1567 jako valet de chambre du Roy et de la Royne sa mère. Nobilitowany, przyjął nazwisko Balthazar de Beaujoyeulx. Organizował balety, festyny i maskarady dworskie, w których realizował hasła Plejady postulującej stworzenie teatru muzyczno-poetyckiego.
Ballet des Polonais, muzyka O. di Lasso, 1573, z okazji elekcji Henryka Walezego na tron polski
Ballet comique de la Royne, muzyka L. de Beaulieu, Th. de Coundlle, 1581
