Logotypy UE

Drège-Schielowa, Łucja

Biogram

Drège-Schielowa [dreż-szi~] Łucja, *13 II 1893 Warszawa, †26 I 1962 Łódź, polska kompozytorka i pianistka. Po ukończeniu studiów muzycznych w 1915 w szkole WTM u F. Szopskiego (kompozycja) i M. Wąsowskiej-Badowskiej (fortepian) podjęła działalność kompozytorską, ponadto w latach międzywojennych dała się poznać jako pianistka-kameralistka i organizatorka popularnych imprez muzycznych. Po II wojnie światowej mieszkała w Łodzi, gdzie pracowała od 1945 w PŚSM, ucząc przedmiotów teoretycznych, a od 1948 także jako ilustratorka i pianistka zespołów tanecznych i baletowych.

Drège-Schielowa komponowała przede wszystkim dla dzieci, toteż rygorystyczne traktowanie przez kompozytorkę formy muzycznej wynika z założeń dydaktycznych. Twórczość Drège-Schielowej wywodzi się z tradycji neoromantycznej, szczególnie ze stylu muzycznego Brahmsa. Wiele jej pieśni wykonywali na estradzie i w PR m.in. A. Argasińska, E. Bandrowska-Turska, M. Janowski, S. Korwin-Szymanowska. Większość utworów pozostała w rękopisach (u rodziny, wykonawców, w archiwach Polskiego Radia i innych instytucji).

Kompozycje

orkiestrowe:

Polska suita taneczna 1951

kameralne:

Sonata na skrzypce i fortepian, 1918

Partita na flet, wiolonczelę i fortepian, 1933

fortepianowe:

Sonata e-moll 1917

Toccata d-moll i fuga 1917

Ballada 1918

Scherzo 1918

ponad 30 miniatur, głównie tanecznych, dla dzieci (także na 4 ręce), z których wydano:

2 krakowiaki (F-dur i D-dur), Warszawa 1952

4 utwory (Polka, Kujawiak, Poleczka dziecięca, Kujawiak), Warszawa 1951

w opracowaniu K. Skindera na orkiestrę dętą: Polka, Kraków 1951; Kujawiak, Kraków 1952

na głos i fortepian:

ponad 100 pieśni (w większości dziecięce, poza tym estradowe, rozrywkowo-młodzieżowe, masowe), z których wydano:

2 pieśni do słów Leopolda Staffa (Cyprys, Pocałunek), Warszawa 1917 GiW

Parafraza, sł. L. Staff, Warszawa 1918 GiW

6 pieśni do słów Leopolda Staffa i Zdzisława Dębickiego, Warszawa 1918 GiW

Nasa Marysia, sł. E. Zegadłowicz, „Muzyka” 1930 nr 11/12, dodatek nutowy

Haj, poro scęśliwa, sł. E. Zegadłowicz, Warszawa 1949

Marsz młodych, sł. H. Rajter, Kraków 1950

Piosenka warszawskiego murarza, sł. J. Wilkoń, Kraków 1950

Jabłuszko, sł. M. Łebkowski, Warszawa 1951

Nowy domek, sł. A. Niewiadomski, Warszawa 1951

***

ilustracje muzyczne do dziecięcych widowisk teatralnych, m.in. w Łodzi, Piotrkowie oraz do słuchowisk radiowych