Berno von Reichenau [Berno fon r’ajśenau], Augiensis, *ok. 970, †7 VI 1048 Reichenau, autor pism o tematyce liturgicznej i muzycznej, OSB. Początkowo przebywał w klasztorze benedyktynów w Prüm; w 1008 został Opatem klasztoru w Reichenau, skąd kilkakrotnie wyjeżdżał do Rzymu: na koronację Henryka II (1014) i Konrada II (1022) oraz w 1027.
Berno von Reichenau oparł się w swych pismach na poglądach m.in. Aureliana Reomensis, Hucbalda i Regina von Prüm.
Literatura: W. Brambach Das Tonsystem und die Tonarten des christlichen Abendlandes im Mittelalter, mit einer Wiederherstellung der Musiktheorie Bernos, Lipsk 1881; H. Oesch Berno und Hermann von Reichenau ais Musiktheoretiker, «Publikationen der Schweizerischen Musikforschenden Gesellschaft» II 9, Berno 1961; A. Rausch Der Tonar des Berno von Reichenau und die Süddeutsche Tradition, «Musicologica Austriaca» XIV/XV, 1966; M. Huglo Les Tonaires, Paryż 1971.
Traktaty:
Musica seu Prologus in tonarium, znany również jako Musica Bernonis; Tonarius (odpisy obu tych dzieł pochodzące z XIII w. znajdują się w BJ)
De varia psalmorum atque cantuum modulatione
De consona tonorum diversitate
De instrumentis musicalibus (zaginione)
De regulis symphoniarum (zaginione)
ponadto przypisywano mu traktat De mensura monochordi.
Edycje:
GerbS II, 62–124
Migne PL, CXLII.
