Becker [b’eker] John J., *22 I 1886 Henderson (Kentucky), †21 I 1961 Wilmette (Illinois), amerykański kompozytor. W 1905 ukończył konserwatorium w Cincinnati. W 1923 uzyskał tytuł doktora w dziedzinie muzyki w Wisconsin Conservatory. Pełnił szereg ważnych funkcji; w latach 1918–28 był dyrektorem muzycznym w University of Notre Dame, od 1929 do 1933 prezesem wydziału sztuk pięknych w College of St. Thomas w St. Paul. W 1950 Becker uczestniczył w pierwszym Międzynarodowym Kongresie Artystów Katolickich w Rzymie jako reprezentant muzyki amerykańskiej. Prowadził ponadto działalność dydaktyczną: w latach 1906–14 wykładał w North Texas College w Sherman, w 1943–57 w Barat College w Lake Forest (Illinois) i w 1949–50 w Chicago Musical College. Publikował artykuły na temat muzyki, od 1936 do 1940 współredagował „New Music Quarterly”. Wraz z H. Cowellem, Ch. Ivesem, W. Rieggerem i C. Rugglesem zaliczano go do tzw. „Amerykańskiej Piątki”.
We wczesnych dziełach Beckera zaznaczają się wpływy niemieckiej muzyki późnoromantycznej, a także impresjonizmu. Pod koniec lat 20. jego muzyka przeszła znaczne przeobrażenia. Becker zainteresował się XVI-wieczną polifonią niderlandzką, przenosząc pewne jej elementy na grunt swojej twórczości, w której definitywnie zerwał z tonalnością. Niekiedy stosował takie formy jak fuga, kanon czy chorał, jednak wprowadzał w nich ostre dysonanse. Koncentrując się na efektach brzmieniowych, szczególnie dbał o dobór instrumentów; często eksponował perkusję, w sposób perkusyjny traktował także fortepian. Operę uważał za przeżytek; pragnąc zreformować ten gatunek muzyki dramatycznej, zaproponował rodzaj dramatu łączącego różne dziedziny sztuki: muzykę, poezję (często recytowaną, a nie śpiewaną), taniec i światło. Koncepcję tę zrealizował w The Life of Man i A Marriage with Space.
Literatura: H. Cowell John Becker. A Crusader from Kentucky, „Southern Literary Messenger” I, 1939; J.W. Downey Homage to John J. Becker, „Focus Midwest” I, 1962; D.C. Gillespie John Becker, Musical Crusader of St. Paul, „The Musical Quarterly” LXII, 1976.
Kompozycje:
orkiestrowe:
7 symfonii, m.in.:
I „Etude primitive” 1912
II „Fantasia tragica” 1920
III „Symphonia brevis” 1929
V „Homage to Mozart” 1942
VI „Out of Bondage” 1942
koncerty:
2 na fort. — I „Concerto arabesque” 1930, II „Satirico” 1938
na róg, 1933
na altówkę, 1937
kameralne:
I Sound piece na fortepian i smyczki, 1935
II Sound piece „Homage to Haydn” na kwartet smyczkowy, 1936
III Sound piece na skrzypce i fortepian, 1936
IV Sound piece na kwartet smyczkowy, 1937
V Sound piece na fortepian, 1937
VI Sound piece na flet i klarnet, 1942
VII Sound piece na 2 fortepiany, 1949
VIII Sound piece na kwartet smyczkowy, 1959
chóralne:
Missa Symphonica 1933
Moments from the Liturgical Year 1948
pieśni:
The Pool 1922
A Heine Song Cycle 1925
4 Songs from the Japanese 1933
At Dieppe 1959
sceniczne:
Salome, ok. 1931
A Marriage with Space 1935
Privilege and Privation 1939
The Life of Man 1943
The Queen of Cornwall 1956.
Prace:
Henry Cowell. Musical Explorer, „Northwest Musical Herald” VII, 1932
Charles E. Ives. Musical Philosopher, „Northwest Musical Herald” VIII, 1933
Finding a Personal Orchestral Idiom, „Musical America” LXX, 1950