Polityczna działalność I.J. Paderewskiego

Zbliża się majówka, wyznaczona przez dwie ważne daty: 1 V (Święto Pracy) i 3 V (Święto Konstytucji 3 Maja). Warto pamiętać, że 2 V także jest szczególnym dniem – przypada wtedy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, święto upamiętniające historię i znaczenie polskich symboli oraz tradycji patriotycznych. Dzień ten jest także poświęcony Polonii i Polakom za granicą, w dowód pamięci o ich wkładzie w odzyskanie niepodległości.

Pianista uwielbiany przez miliony

Jednym z takich Polaków niewątpliwie był Ignacy Jan Paderewski, światowej sławy pianista występujący w całej Europie,  a także w Stanach Zjednoczonych, Afryce, Australii i Nowej Zelandii. Jego koncerty przyciągały tłumy, co widać chociażby na fotografii z 1921 r. przedstawiającej nowojorską publiczność w hali Madison Square Garden, mieszczącej aż 16 tysięcy osób! Paderewski zasłynął też jako kompozytor – jego dzieła orkiestrowe (Fantazja polska czy Symfonia h-moll, sceniczne (opera Manru) oraz kameralne (Sonata a-moll na skrzypce i fortepian) weszły do repertuaru najznakomitszych światowych zespołów i artystów.

Rzecznik sprawy polskiej 

Jednak w kontekście dzisiejszego święta chcemy przypomnieć o działalności Paderewskiego w innym obszarze, jakim jest polityka. Kompozytor, doszedłszy do ogromnego majątku, zawsze wspierał finansowo cele społeczne i narodowe, a swoje występy pianistyczne traktował jako manifestacje polskości – jednak na tym nie poprzestał. Po wybuchu I wojny światowej został wiceprezesem Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Przyczynił się do tego, że prezydent Stanów Zjednoczonych T.W. Wilson uwzględnił kwestię niepodległości Polski w swoim orędziu pokojowym w 1918 r. Po przyjeździe do kraju w 1919 r. Paderewski stanął na czele nowo utworzonego rządu, został też głównym przedstawicielem Polski na konferencję pokojową w Paryżu i sygnatariuszem traktatu wersalskiego. Podczas II wojny światowej kompozytor najpierw przewodniczył Radzie Narodowej w Paryżu, a od 1940 r., po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, organizował pomoc dla Polaków i wygłaszał publiczne przemówienia na rzecz kraju – ostatni raz na tydzień przed śmiercią, która nastąpiła 29 VI 1941 r.