Dziś zaczyna się rok szkolny! Wszystkim uczniom oraz nauczycielom życzymy energii i entuzjazmu – a skoro o nauczycielach mowa, warto przypomnieć, że ten zawód wykonywali często najwięksi muzycy, jak choćby Johann Sebastian Bach.
W zbiorach Polskiej Biblioteki Muzycznej znajduje się list Bacha do Rady Lipskiej z 19 IV 1723, napisany w odpowiedzi na przyznanie mu stanowiska kantora w kościele św. Tomasza. Ta najważniejsza wówczas funkcja muzyczna w Lipsku obejmowała nie tylko oprawę muzyczną liturgii i prowadzenie chóru, ale i nadzór nad wszystkimi wydarzeniami muzycznymi organizowanymi przez radę miejską. Jednocześnie Bach uczył śpiewu i gry na organach w przyległej szkole muzycznej św. Tomasza.
Jego zacięcie pedagogiczne uwydatniło się również w twórczości kompozytorskiej, między innymi w Inwencjach dwu- i trzygłosowych – zasługujących zdaniem Jana Ekiera (autora opracowania na fortepian) na wykonanie koncertowe, tak jak ma to miejsce w przypadku Das Wohltemperierte Klavier. Do najbardziej cenionych interpretatorów tego najsłynniejszego bodaj zbioru utworów dydaktycznych Bacha należy Glenn Gould.
Lipski kantor tworzył powyższe kompozycje z myślą o klawesynie lub klawikordzie, podobnie jak Małe preludia i Łatwe utwory. Pozwalają one uczniom na uniezależnienie od siebie obu rąk (poprzez prowadzenie polifonii), a także skłaniają do zachowania nieustającej czujności w prowadzeniu melodii i pilnowaniu rytmu. Wszystkie wymienione kompozycje posiadają nieocenione walory pedagogiczne, nic więc dziwnego, że do dziś służą adeptom pianistyki do doskonalenia techniki gry. Niektóre z nich doczekały się także opracowań na inne instrumenty, jak choćby na akordeon.
Dziewiętnastowieczny rysunek L. Richtera ilustrujący chórzystów z kościoła św. Tomasza w Lipsku (najstarszy chór chłopięcy w Niemczech).