Zaucha Andrzej, *12 I 1949 Kraków, †10 X 1991 Kraków, polski wokalista, perkusista i saksofonista. Muzyczny samouk; debiutował w końcu lat 50. jako perkusista w amatorskim zespole Czarty. Obdarzony charakterystycznym głosem o dużej skali i znakomitym poczuciem rytmu, dobrze czuł się w repertuarze soulowym, jazzowym i rozrywkowym. Był wokalistą jazz-rockowej grupy Dżamble (1968–71, 1979–81), śpiewał z zespołem Anawa (1972–73), występował w zespołach rozrywkowych za granicą (1973–79). Od 1980 koncertował samodzielnie; współpracował z J. Śmietaną, M. Urbaniakiem, J. „Ptaszynem” Wróblewskim. Zaucha spopularyzował m.in. przeboje: Księżniczka (1975), Bezsenność we dwoje (1979), Baśka (1980), Baw się lalkami (1985), Czarny Alibaba (1988). Wystąpił w filmach Miłość z listy przebojów (reż. M. Nowicki, 1984), Misja specjalna (reż. J. Rzeszewski, 1987) i 3 dni bez wyroku (reż. W. Wójcik, 1991), śpiewograch Pozłacany warkocz (1980), Kur zapiał (1985) i w musicalu Pan Twardowski (1990). Otrzymał nagrodę indywidualną dla najlepszego wokalisty na festiwalu Jazz nad Odrą (1969) oraz nagrodę na festiwalu polskiej piosenki w Opolu za wybitne osiągnięcia w wykonawstwie piosenek (1989). Wydał m.in. płyty: Wszystkie stworzenia duże i małe (1983), Stare, nowe, najnowsze (1987), Andrzej Zaucha (1988); w 2004 ukazała się 5-płytowa antologia C’est la vie, a w 2009 album Tribute to Andrzej Zaucha. Obecny z utworami Zauchy w aranżacji K. Badacha.
