Woźniak Tadeusz, *6 III 1947 Warszawa, polski piosenkarz, gitarzysta, kompozytor i aranżer. Uczył się gry na skrzypcach w PSM w Warszawie, uczęszczał także do szkoły baletowej. Zadebiutował w 1966 pod pseudonimem Daniel Dan jako wokalista zespołu Dzikusy, od 1968 występował samodzielnie. Wykonywał ballady (Hej, Hanno, Smak i zapach pomarańczy) i ekspresyjne piosenki poetyckie (Zegarmistrz światła). Jest uznanym kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej; napisał m.in. muzykę do ok. 100 spektakli, m.in. Motyle są wolne L. Gershe’a (Warszawa 1973), Wesele S. Wyspiańskiego (Poznań 1975), Odprawa posłów greckich J. Kochanowskiego (Białystok 1976), Biesy F. Dostojewskiego (Słupsk 1981), Mistrz i Małgorzata M. Bułhakowa (Płock 1981), Śluby panieńskie A. Fredry (Gdańsk 1985), Dialogi karmelitanek G. Bernanosa (Bydgoszcz 1990), Faust J.W Goethego (Warszawa 1996), Kubuś Puchatek A.A. Milne’a (Warszawa 1997) oraz do filmu Komedianci z wczorajszej ulicy (reż. J. Kidawa, 1986), serialu telewizyjnego Plebania (reż. W. Solarz i in., 2000–), filmów animowanych i programów telewizyjnych. W latach 1988–93 był kierownikiem muzycznym w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Woźniak jest ponadto twórcą spektakli Turniej śpiewaków (1979) i Dell’amore (1990), kompozytorem muzyki do widowiska Alicja w krainie dziwów (1982) i musicalu Lato Muminków (1978). Otrzymał nagrodę główną na festiwalu polskiej piosenki w Opolu za Zegarmistrza światła (1972) i Złotą Maskę za osiągnięcia w dziedzinie muzyki teatralnej (1994). Nagrał m.in. płyty: Tadeusz Woźniak, 1972 i 1974; Tak, tak – to ptak, 1996; Ballady polskie, 2001.
