Terrasse [ter’as] Claude Antoine, *27 I 1867 L’Arbresle (k. Lyonu), †30 VI 1923 Paryż, francuski kompozytor i organista. Naukę muzyki rozpoczął w konserwatorium w Lyonie u P. Trillata (organy), kontynuował ją do 1883 w renomowanej Ecole Niedermeyer w Paryżu pod kierunkiem E. Gigout, organisty kościoła św. Augustyna. Po odbyciu służby wojskowej i kilku latach pracy jako nauczyciel harmonii i gry na fortepianie w Arcachon w 1895 powrócił do Paryża, gdzie objął posadę tytularnego organisty w kościele św. Trójcy (1896–99). Zaczął wówczas komponować głównie muzykę fortepianową i religijną. Przełomowym momentem w karierze Terrasse’a było skomponowanie muzyki do cieszącej się wielką popularnością sztuki teatralnej A. Jarry’ego pt. Król Ubu (1896). Od tego czasu Terrasse poświęcił się niemal wyłącznie twórczości scenicznej, pisząc opery buffa i operetki. Zyskał duże uznanie krytyki i publiczności; jego talent w tej dziedzinie docenił m.in. C. Debussy w recenzji z premiery operetki Le sire de Vergy (1903).
Terrasse, uważany za spadkobiercę J. Offenbacha, przyczynił się do odrodzenia gatunku operetki w muzyce francuskiej XX w. O niesłabnącym powodzeniu jego operetek, wystawianych regularnie do lat 70. ubiegłego stulecia, zadecydował przede wszystkim oryginalny styl kompozytora, który cechuje szczególny zmysł humoru i parodii, bogactwo inwencji melodycznej i barwna instrumentacja. Niemały wpływ na sukcesy utworów scenicznych Terrasse’a miały świetne libretta, autorstwa cenionych komediopisarzy francuskich początku XX w., jak m.in. R. de Fiers, T. Bernard, Franc-Nohain i A. Jarry.
Literatura: J.-C. Fournier Claude Terrasse, „Opérette” nr 47, 1983; Ph. Cathé Claude Terrasse, Paryż 2004.
sceniczne (wystawione w Paryżu, w roku powstania, jeśli nie podano inaczej):
opery komiczne:
Le mariage de Télémaque, libretto M. Donnay wg J. Lemaître’a, 1910
Pantagruel, libretto E. Demolder i A. Jarry, wyst. Lyon 1911
ponad 40 operetek, m.in.:
La petite femme de Loth, libretto T. Bernard, 1899, wyst. 1900
Les travaux d’Hercule, libretto R. de Fiers i G.A. de Caillavet, 1901
La fiancée du Scaphandrier, libretto Franc-Nohain, 1901, wyst. 1902
La Botte secrète, libretto Franc-Nohain, 1903
Le sire de Vergy, libretto R. de Fiers i G.A. de Caillavet, 1903
Le Manoir de Cagliostro, libretto E. Demolder i A. Jarry, 1904, wyst. 1905
L’Ingénu libertin, libretto L. Artus, 1907
L’amour patriote, libretto F. Hérold, 1916
***
Les transatlantiques, komedia muzyczna, libretto A. Hermant i Franc-Nohain, 1911
Faust en ménage, fantazja liryczna, libretto A. Carré, 1924
Les lucioles, balet, libretto J. Favart, 1910
muzyka teatralna, m.in. do Króla Ubu A. Jarry’ego, 1896
wokalne i wokalno-instrumentalne:
2 msze, 3 motety
3 chansons à la Charcutière na głos i fortepian, sł. Franc-Nohain, 1898
pieśni do sł. G. Courteline’a, A. Jarry’ego i T. Bernarda
instrumentalne:
kilkanaście utworów kameralnych i fortepianowych, m.in. Petites scènes familières 1895.
