Stockmann, Doris
Stockmann [szt’ok-] Erich, *10 III 1926 Stendal, †23 XI 2003 Berlin, niemiecki etnomuzykolog. W latach 1946–49 studiował muzykologię i germanistykę na uniwersytecie w Greifswaldzie. Od 1950 do 1952 kontynuował studia muzykologiczne u H. Drägera, E. Meyera i W. Vettera w Humboldt-University w Berlinie, tamże w 1953 otrzymał stopień doktora. W tym samym roku podjął pracę w instytucie folkloru w Deutsche Akademie der Wissenschaften w Berlinie. W 1957 prowadził badania terenowe w Albanii i rozpoczął wykłady (etnomuzykologia i organologia) w Humboldt-University W 1980 na podstawie rozprawy Zur Theorie und Methode der Untersuchung von Volksmusikinstrumenten habilitował się w Deutsche Akademie der Wissenschaften, która w 1983 nadała mu tytuł profesora. Z inicjatywy Stockmanna utworzono w 1962 przy IFMC Study Group on Folk Musical Instruments, w której pełnił funkcję przewodniczącego; wyniki pracy tej sekcji publikował od 1969 w «Studia Instrumentorum Musicae Popularis». Od 1975 był wiceprzewodniczącym, a w latach 1982–97 przewodniczącym ICTM, od 1991 do 1997 członkiem zarządu UNESCO International Music Council. W 1997 został honorowym członkiem IMC i ICTM. W centrum zainteresowań naukowych Stockmanna znajdowało się ludowe instrumentarium Europy. Po ekspedycji do Albanii podjął również studia nad wielogłosowością wokalną z tego rejonu i jej historycznymi powiązaniami z wielogłosowością kaukaską. Rozwinął szeroko działalność redakcyjną, zachęcał środowisko muzykologiczne do międzynarodowej współpracy oraz pobudzał do dyskusji na temat metod badawczych.
Literatura: Ethnomusikologie und historische Musikwissenschaft. Gemeinsame Ziele, gleiche Methoden?, księga pamiątkowa Ericha Stockmanna, red. C.-H. Mahling i S. Münch, Tutzing 1997; F. Schneider, Erinnerungen an Erich Stockmann. Nachruf für einen der bedeutednsten Musikethnologen unserer Zeit, „Folk World“ 2003.
Der musikalische Sinn der elektro-akustischen Musikinstrumente, Berlin 1953 (praca doktorska)
Des Knaben Wunderhorn in den Weisenseiner Zeit, Berlin 1958
Die vokale Bordun-Mehrstimmigkeit in Südalbanien, z D. Stockmann, w: Ethnomusicologie III, «Les Colloques de Wégimont» IV, Paryż 1964
artykuły:
Die europäischen Volksmusikinstrumente. Möglichkeiten und Probleme ihrer Darstellung in einem Handbuch, „Deutsches Jahrbuch für Volkskunde” X, 1964
Volksmusikinstrumente und Arbeit, „Deutsches Jahrbuch für Volkskunde” XI, 1965
Zur Typologie der Volksmusikinstrumente, z O. Elschekiem, „Deutsches Jahrbuch für Volkskunde” XIV, 1968
Zur Theorie und Methode der Erforschung von Instrumenten, „Beiträge zur Musikwissenschaft” XXVII, 1985
Ethnomusicology in Berlin. Aspects and Perspectives, w: European Studies in Ethnomusicology, księga materiałów z VII
seminarium etnomuzykologicznego w Berlinie 1990, red. M.P. Baumann i in., Wilhelmshaven 1992
ponadto artykuły w „Journal of teh International Folk Music Council”, „Yearbook for Traditional Music”, „Jahrbuch des Österreichischen Volksliedwerkes”
wydania:
I. Weber-Kellermann Ludolf Parisius und seine altmärkischen Volkslieder, Berlin 1957
Albanische Volksmusik, t. 1: Gesänge der Çamen, z W. Fiedlerem i D. Stockmann, Berlin 1965
E.M. von Hornbostel Tonart und Ethos. Aufsätze zur Musikethnologie und Musikpsychologie, z C. Kadenem, Lipsk 1986
redakcja:
„Deutsches Jahrbuch für Volkskunde” 1961–69
„Deutsches Jahrbuch der Musikwissenschaft” 1969–78
„Yearbook of the International Folk Music Council” 1969–79
„Beiträge zur Musikwissenschaft” 1980–89
Musikkulturen in Afrika, Berlin 1987
G. Kubik Zum Verstehen afrikanischer Musik, zbiór rozpraw, Lipsk 1988