Ševčík [szˊewczik] Otakar, *22 III 1852 Horažďovice, †18 I 1934 Písek, czeski skrzypek i pedagog. Po studiach u A. Bennewitza w konserwatorium w Pradze (1866−70) był koncertmistrzem orkiestry Mozarteum w Salzburgu (1870−73) oraz orkiestr teatralnych w Wiedniu, Pradze i Charkowie (1874). Do 1873 koncertował w Austrii i Niemczech z repertuarem wirtuozerskim (N. Paganini, H. Vieuxtemps, H. Ernst), następnie występował w Kijowie, Petersburgu i Moskwie, głównie jako kameralista. Od 1875 zajmował się przede wszystkim pedagogiką, zyskując sławę wybitnego dydaktyka i metodyka. W latach 1875−92 uczył w szkole Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Kijowie, w latach 1892−1906 i w 1919−21 był profesorem konserwatorium w Pradze, w latach 1909−18 prowadził klasę mistrzowską w Akademie für Musik w Wiedniu. Prowadził także kursy letnie w Písku oraz kursy mistrzowskie w Nowym Jorku, Chicago i Bostonie (1921−23, 1931−32), Salzburgu (1929−30) oraz Londynie (1933).
Ševčík jest twórcą całościowego i spójnego systemu kształcenia skrzypków począwszy od nauczania podstawowego, opartego w przeciwieństwie do innych podręczników na metodzie półtonowej. Ševčík opracował szczegółowo problemy intonacji, techniki lewej i prawej ręki, pozostawił po sobie studia analityczne, poświęcone wykonaniu najbardziej znanych koncertów skrzypcowych XIX w. Mimo opinii krytycznych, podważających przesadne znaczenie przypisane automatyzacji aparatu ruchowego i mechanice gry skrzypcowej, prace Ševčíka, w większości wydane, nie straciły na wartości dydaktycznej. Ševčík odnosił także sukcesy jako pedagog. Wykształcił całą plejadę koncertujących skrzypków, a także pedagogów. Jego uczniami byli m.in. J. Kubelík, J. Kocian, A. Plocek, R. Kolisch, R. Krasner, W. Schneiderhan, M. Hall, E. Morini, a z Polaków − A. Andrzejowski, W. Kochański, Z. Feliński i E. Umińska.
Literatura: J. Vymetal Otakar Ševčík a jeho houslovâ metoda, Praga 1904; P. Stoeving A Key to Ševčík’s Works, Londyn 1914; J. Bastař Otakar Ševčík, Praga 1934; V. Nopp Profesor Otakar Ševčík, Brno 1948; Otakar Ševčík, red. V. Šefl, J. Dostál, Praga 1953; N. Kubat Otakar Ševčík, Praga 1956; V. Starý Otakar Ševčík v Prachaticích, Czeskie Budziejowice 1967; K. Šamajevova [Szamajeva] Kyjevské období činnosti Otakara Ševčíka, „Hudební rozhledy” 1973 nr 12.
Kompozycje:
pedagogiczne:
40 variations faciles na skrzypce solo, Lipsk 1895
Böhmische Tänze und Weisen na skrzypce i fortepian, Lipsk 1898–1903
Prace:
Schule der Violintechnik, 4 cz., Praga 1881
Lagenwechsel und Tonleiter-Vorstudien für Violine, Lipsk 1895
Triller-Vorstudien und Ausbildung des Finger-Anschlages für Violine, 2 z., Lipsk 1901
Doppelgriff-Vorstudien, Lipsk 1901
Schule der Bogentechnik, 6 z., Lipsk 1903
Violine-schule für Anfänger (Halbtonsystem), Lipsk 1904–08, 2. wyd. 1929
School of Intonation, Nowy Jork 1922
Škola houslového přednesu na podkladě melodickém, 45 z., Brno 1929–32
Studien zu Joachims Kadenz zum Koncert D von Brahms / Studie k Joachimově kadenci k Brahmsovu koncertu D-dur, Berlin 1929, Brno 1931
studia analityczne do koncertów Wieniawskiego (d-moll, Brno 1929), Brahmsa (Brno 1931), Czajkowskiego (Brno 1931), Paganiniego (op. 6, Brno 1932), Mendelssohna (Brno 1932), Dvořáka (niewyd.)
Rodolphe Kreutzer. Etudes-Caprices s analytickými studiemi, 4 z., Brno 1932–33