Rosé [roz’Ɛ] Arnold, właściwie Arnold Josef Rosenblum, *24 X 1863 Jassy (Rumunia), †25 VIII 1946 Londyn, austriacki skrzypek i pedagog. W latach 1874–77 studiował w konserwatorium Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu pod kierunkiem K. Heisslera. Debiutował w 1879 w Gewandhausie w Lipsku, w latach 1881–1938 (z przerwą w latach 1907–29) był koncertmistrzem orkiestry Wiener Hofoper (późniejszej Staatsoper), w tych samych latach oraz w 1945/46 także Wiener Philharmoniker; występował z tymi orkiestrami wielokrotnie jako solista. W latach 1893–1901 i 1908–24 uczył w akademii muzycznej w Wiedniu. Rosé zasłynął przede wszystkim jako kameralista, twórca i kierownik słynnego kwartetu smyczkowego Rosé Quartett, działającego w latach 1882–1945 (od 1938 na emigracji w Londynie). Zespół ten dokonał wielu prawykonań, m.in. utworów J. Brahmsa (II Kwintet G-dur, 1890), M. Regera, A. Schönberga (I Kwartet, 1907, II Kwartet, 1908) i A. Weberna (Fünf Sätze op. 5, 1910). Współzałożycielem kwartetu i jego pierwszym wiolonczelistą (1882–84) był brat Arnolda, Eduard Rosé (*29 III 1859 Jassy, †24 I 1943 Terezin), pedagog, koncertmistrz i solista orkiestr operowej w Budapeszcie, Wiedniu, Weimarze oraz Boston Symphony Orchestra.
