Logotypy UE

Olkuśnik, Joachim

Biogram

Olkuśnik Joachim, *27 III 1927 Kostrzyna (koło Częstochowy), †18 XII 2008, polski kompozytor. W 1960 ukończył studia kompozytorskie w PWSM w Warszawie u T. Szeligowskiego. W latach 1960–64 był publicystą muzycznym w czasopismach muzycznych, literackich i w PR. W tym czasie był także współzałożycielem grupy artystycznej Camerata, która skupiała młodych poetów (A. Brycht, S. Grochowiak, I. Iredyński, R. Śliwonik) i kompozytorów (B. Konowalski, Olkuśnik, J. Fotek, Z. Penherski, R. Twardowski). Ugrupowanie to we współpracy z dwutygodnikiem literackim „Współczesność” organizowało wieczory literacko-muzyczne oraz podjęło próby syntezy sztuk w specyficznej formie teatru rapsodycznego. W latach 1964–70 Olkuśnik był redaktorem w naczelnej redakcji PR (m.in. cykl audycji Z dawnych i najnowszych kart muzyki polskiej). W latach 1974–85 był naczelnym redaktorem Wydawnictwa Muzycznego Agencji Autorskiej, które odegrało wówczas szczególną rolę w publikowaniu i upowszechnianiu współczesnej polskiej twórczości kompozytorskiej, zwłaszcza muzyki solowej i kameralnej. W latach 1967–69 i 1975–77 był członkiem Zarządu Głównego ZKP. W 1964 uzyskał wyróżnienie na konkursie im. G. Fitelberga za Spektrofonografie, w 1980 wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim w Łańcucie za Muzykę na flet, klarnet, wiolonczelę i fortepian.

Dorobek kompozytorski Olkuśnika obejmuje różne gatunki muzyki, od prostych formalnie utworów instrumentalnych i wokalnych po rozbudowane utwory orkiestrowe. W pierwszej fazie twórczości (1955–60) można zauważyć wpływy neoekspresjonizmu (Preludia i Sonata na fortepian, 2 utwory na flet i fortepian), nieco później (1960–63) przejściowe wpływy dodekafonii i punktualizmu (I Kwartet smyczkowy, Muzyka kameralna na sopran i 5 instrumentów). Stopniowo jednak dominujące znaczenie uzyskuje „modalny konstruktywizm” oparty na technikach aleatorycznych, który w połączeniu z elementami emocjonalnej ekspresji stanowi główną cechę twórczości kompozytora.

Kompozycje

Instrumentalne:

Preludia na fortepian, 1955

Sinfonietta na orkiestrę smyczkową, 1955

Bagatela, intermezzo i scherzino, 1956, wyd. Warszawa 1988

2 utwory na flet i fortepian, 1957, wyd. Warszawa 1982

Sonata na fortepian, 1957, wyd. Kraków1976

Trio na flet, klarnet i fagot, 1958

Concertino na fortepian i orkiestrę, 1959

Retrospekcje na 2 orkiestry smyczkowe, instrumenty dęte drewniane, blaszane i perkusyjne, 1961

I kwartet smyczkowy, 1962

II kwartet smyczkowy, 1968, wyd. Warszawa 1979

Sekwencje na flet i klawesyn lub fortepian, 1969

Muzyka koncertująca na obój i zespół smyczkowy, 1973

Kwartet na 4 puzony, 1975

Sekwencje na skrzypce i fortepian, 1976, wyk. Warszawska Jesień 1980, wyd. Warszawa 1977

Muzyka na flet, klarnet, wiolonczelę i fortepian, 1979, wyd. Warszawa 1981

III kwartet smyczkowy, 1983

Miniatury na fortepian na 4 ręce, 1984, wyd. Warszawa 1985

Tre impressioni per pianoforte, 1984, wyd. Warszawa 1985

Introdukcja, arioso i presto na skrzypce, wiolonczelę i fortepian, 1987, wyd. Warszawa 1987

Apokalipsa i apoteoza na perkusję i organy, 1988, wyd. Warszawa 1989

Koncert na fortepian i orkiestrę, 1988

Arabeska na harfę solo, 1989, wyd. Warszawa 1990

Concerto breve na klawesyn i orkiestrę smyczkową, 1989, wyd. Warszawa 1990

Segmenty na altówkę, wiolonczelę i kontrabas, 1989

Toccata i arioso na gitarę solo, 1990, wyd. Warszawa 1991

Trzy bagatele na flet i harfę, 1990, wyd. Warszawa 1991

Elegia – pamięci odeszłych i odchodzących w osamotnieniu na klarnet i 2 wiolonczele, 1991, wyd. Warszawa 1992

Preludium i passacaglia na organy, 1997

Epizody na 2 wiolonczele, 1998

Epigramy – S. Kisielewski in memoriam na fortepian, 2000

Introdukcja i capriccio na 2 gitary, 2000

utwory instrumentalne dla dzieci

Wokalno-instrumentalne:

Muzyka na sopran, wiolonczelę, wibrafon i fortepian, 1959, wyd. Warszawa 1962

Pieśni na sopran i fortepian, sł. K.I. Gałczyński, 1959

Muzyka kameralna na sopran i 5 instrumentów, 1963

Spektrofonografie na chór żeński, 52 instrumenty smyczkowe, 2 harfy, 2 fortepiany i perkusję, 1964

Liryki na baryton i orkiestrę, sł. R. Śliwonik, 1965

Rekonstrukcje na recytatora, chór, fortepian, organy i perkusję, sł. Parmenides, 1970

Rozbieranie do snu na baryton i fortepian, cykl pieśni, sł. S. Grochowiak, 1979, wyd. Warszawa 1981

Obrazy z przeszłości na sopran i fortepian, sł. L. Staff, J. Tuwim i M. Pawlikowska-Jasnorzewska, 1985, wyd. Warszawa 1987

Plecie wiatr…, 10 piosenek dla dzieci na głos i fortepian, sł. W. Ścisłowski, 1990, wyd. Warszawa 1992

Cantata breve na chór dziecięcy i organy, sł. L.A. Moczulski, 1991

Inne:

Zagubiony krajobraz na zapis DVD, 1997

Klavierstück na fortepian i zapis elektroniczny, 1999

Mitologicos na flet i zapis elektroniczny, 1999

muzyka rozrywkowa i filmowa