Mazurkiewicz Tadeusz, *30 IX 1887 Dąbrowa Górnicza, †18 VII 1968 Warszawa, polski dyrygent. Po ukończeniu Szkoły Muzycznej WTM (fortepian u B. Domaniewskiego) studiował w latach 1906–10 w konserwatorium w Lipsku pod kierunkiem J. Pembaura (fortepian), H. Sitta i A. Nikischa (dyrygentura). Debiutował w Weimarze i Lipsku. Po powrocie do kraju pełnił obowiązki dyrektora Towarzystwa Muzycznego w Piotrkowie, do 1916 prowadził klasę fortepianu w Szkole Towarzystwa im. F. Chopina w Łodzi, tamże w latach 1912–15 zajmował stanowisko dyrektora Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia. W 1915 współorganizował orkiestrę filharmonii w Łodzi i był jej pierwszym dyrygentem; w latach 1916–18 i 1923–25 był dyrygentem, a w 1931–34 dyrektorem artystycznej opery w Warszawie (w latach 1932–34 kierował operą wspólnie z Z. Mossoczym). Wystawił m.in. Tajemnicę Zuzanny E. Wolfa-Ferrariego (1917), Orfeusza i Eurydykę Glucka (1918), Franceskę da Rimini S. Rachmaninowa i Turandot Pucciniego (1930). Dyrygował przedstawieniami w Sofii (Halka Moniuszki, 1921), Trieście i Palermo (1922), Wilnie (Aida Verdiego, 1925), prowadził spektakle Opery Objazdowej na Pomorzu (1926), gościnne występy warszawskiej opery w Bydgoszczy (1930) i przedstawienia w Teatrze Wielkim we Lwowie (1933). Dyrygował też koncertami symfonicznymi w Łodzi, Krakowie, Warszawie, gdzie w latach 1933–34 był kierownikiem muzycznym PR, oraz za granicą – m.in. w Kopenhadze, Sztokholmie, Oslo, Budapeszcie, Bukareszcie, Rzymie i Zagrzebiu (1935–39). Działał również jako polityk: w latach 20. pracował w polskich poselstwach w Stambule i Sofii, w latach 30. był posłem na sejm. W latach 1945–49 był dyrygentem Sceny Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie, w 1949–50 tamże dyrygentem opery i orkiestry WTM.
