Marcel-Dubois [mars’el düb’ua] Claudie, *19 I 1913 Tours, †1 II 1989, francuska etnomuzykolog. Studiowała grę na fortepianie w konserwatorium w Paryżu (1926–28) oraz historię, filologię i etnologię w Institut d’Art et d’Archéologie (1931–33), Institut d’Ethnologie (1934–35) i w Ecole Pratique des Hautes Etudes (1937–39) w Paryżu. W latach 1934–40 była zatrudniona w Musée d’Ethnographie du Trocadéro (od 1937 Musée de l’Homme) w Paryżu, gdzie współpracowała z C. Sachsem i A. Schaeffnerem. W 1945 zorganizowała w Musée National des Arts et Traditions Populaires dział etnomuzykologii, którym kierowała do 1981, a także fonotekę nagrań. W 1957 została mianowana maître de recherche w Centre National de la Recherche Scientifique, w latach 1967–70 kierowała sekcją antropologii, etnologii i prehistorii tej placówki. Początkowo interesowała się muzyką starożytnych Indii, później skoncentrowała się na badaniu muzyki tradycyjnej i instrumentów ludowych krajów frankofońskich.
Les instruments de musique de l’Inde ancienne, Paryż 1939
Chants de compagnonnage, z R. Lecottém, Paryż 1951
Instruments de musique populaire d’Europe, «La musique des origines à nos jours», Paryż 1946
Musique populaire vocale de l’île de Batz, z M.-M. Andralem
Instruments de musique du cirque oraz Le tambour-bourdon, son signal et sa tradition, «Arts et traditions populaires» II, 1954, VIII, 1960 oraz XIV, 1966
Ethnomusicologie de la France 1945–1959, „Acta Musicologica” XXXII, 1960
Remarques sur l’ornamentation dans l’ethnomusicologie européenne, w księdze kongresowej, t. 1, Nowy Jork 1961
The Objectives of Music and Musical Instrument Collections in a National Ethnological Museum, «Studia musico-museologica», Sztokholm 1969.
