Lomax, Alan

Lomax [l’o^umæks] Alan, *15 I 1915 Austin (Teksas), †19 VII 2002 Safety Harbor (Floryda), amerykański folklorysta i antropolog muzyczny. Od 1932 studiował na Harvard University, University of Texas i Columbia University, gdzie w 1939 ukończył antropologię. Od 1937 pracował pod kierunkiem ojca, folklorysty Johna A. Lomaxa (1875–1948), w archiwum amerykańskich pieśni ludowych Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie wzbogacając m.in. zbiory o nagrania afroamerykańskich muzyków jazzowych (m.in. w 1938 nagranie Jelly Roll Mortona, któremu później poświęcił studium biograficzne); wydawał zbiory pieśni, początkowo z ojcem, następnie sam. W latach 1946–49 kierował działem muzyki ludowej w Deca Records (USA). Opracował wiele programów edukacyjnych na temat muzyki ludowej w Stanach Zjednoczonych i Anglii. Nagrywał i badał pieśni ludowe m.in. w Wielkiej Brytanii, na Haiti, we Włoszech, Hiszpanii, Stanach Zjednoczonych. Wykładał na University of Chicago, Columbia University, Indiana University, New York University. W 1963 został dyrektorem programu kantometrii Columbia University (zespołowe badania porównawcze nad stylami śpiewów i praktyką wykonawczą w obszarze światowym). Standaryzowane analizy nagrań z różnych kultur opracowane komputerowo doprowadziły do wyodrębnienia podstawowych obszarów stylistycznych, wykazania zależności stylu od własności i rozwoju kultur oraz do wysunięcia hipotezy dotyczących ewolucji kultur muzycznych świata.