Lendvai, Erwin

Lendvai [l’endwoj] Erwin, *4 VI 1882 Budapeszt, †21 III 1949 Epsom (Surrey), węgierski kompozytor. W 1901 rozpoczął studia muzyczne u H. Koesslera w Budapeszcie. W 1905 przebywał na stypendium we Włoszech, był przez krótki czas uczniem G. Pucciniego w Mediolanie. W 1906 osiadł w Niemczech, od 1909 w Berlinie. W latach 1913–14 uczył teorii muzyki w Instytucie Dalcroze’a w Hellerau, a od 1914 do 1920 kompozycji w Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie, później działał jako nauczyciel i dyrygent chórów w Weimarze, Jenie, Hamburgu, Koblencji, Monachium, Saarbrücken i Erfurcie. W 1925 mieszkał w San Remo. W 1933 musiał emigrować do Szwajcarii, w 1938 wyjechał przez Jugosławię, Węgry, Polskę i Szwecję do Anglii. Pracował pod pseudonimem „prof. Devinal” jako nauczyciel muzyki w Kenninghall k. Norwich. Działał także jako krytyk muzyczny, publikując artykuły i recenzje w czasopismach niemieckich. Komponował głównie utwory wokalne (zwłaszcza na zespoły męskie), w których stworzył podwaliny współczesnego stylu chóralnego w Niemczech.

Literatura: H. Leichtentritt Erwin Lendvai, Berlin 1912; H. Gappenach In memoriam Erwin Lendvai, „Melos” XX, 1953.