Krajewski Seweryn, *3 I 1947 Nowa Sól, polski kompozytor, wokalista i instrumentalista. Uczył się w Liceum Muzycznym w Gdańsku. Karierę estradową rozpoczynał w amatorskich zespołach: Złote Struny, Błękitni i Pięciolinie. Od 1965 był członkiem-założycielem Czerwonych Gitar (obok K. Klenczona – gitara, J. Kosseli – gitara, B. Dornowskiego – gitara, H. Zomerskiego – gitara basowa i J. Skrzypczyka – perkusja). Zespół bił rekordy popularności, w latach 1965–66 zwyciężał w plebiscytach miesięcznika „Jazz” na najlepszych wykonawców Polski. Podstawą sukcesu Czerwonych Gitar były melodyjne przeboje, komponowane przez Krajewskiego i K. Klenczona, nawiązujące brzmieniem do utworów The Beatles. W 1967 na V Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Krajewski zdobył nagrodę specjalną Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski; w 1968 główną nagrodę w Opolu otrzymała piosenka Krajewskiego Takie ładne oczy, a wyróżnienie Gondolierzy znad Wisły. W 1969 zespół uhonorowano nagrodą amerykańskiego tygodnika „Billboard”. 3 albumy płytowe zespołu (Czerwone Gitary II z 1967, Czerwone Gitary III z 1968 i Spokój serca z 1971) otrzymały Złote Płyty (1969, 1969 i 1971). Po odejściu z zespołu w 1967 J. Kosseli i w 1970 K. Klenczona Krajewski został głównym twórcą repertuaru Czerwonych Gitar. Na początku lat 80. zespół stracił popularność, przestał koncertować; w 1991 wznowił działalność. W 2009 Seweryn Krajewski wrócił na estradę z solowym repertuarem.
Krajewski komponował dla wielu polskich wykonawców (M. Rodowicz, U. Sipińskiej, Z. Sośnickiej, J. Połomskiego), wydał kilka albumów płytowych. W 1969 napisał muzykę do pierwszego polskiego musicalu beatowego Gwałtu, co się dzieje! (według A. Fredry), ponadto muzykę do filmów (m.in. Con amore, Jan Serce, Bez miłości, Och, Karol, Kochankowie mojej mamy, Wakacje w Amsterdamie i Uprowadzenie Agaty). Przebojami stały się kompozycje Krajewskiego – Barwy jesieni, Przed pierwszym balem, Anna Maria, Tak bardzo się starałem, W drogę, Anna M, Płoną góry, płoną lasy, Słowo jedyne – Ty, Niebo z moich stron, Nie spoczniemy (II nagroda I Festiwalu Interwizji w Sopocie w 1977) i Remedium.
Twórczość Seweryna Krajewskiego wyróżniono Nagrodą Muzyczną „Fryderyk” w kategorii „Kompozytor roku” (2011) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).
