Guerrero, Antonio

Guerrero [gerr’ero] Antonio, *ok. 1700 Sewilla, †1776 Madryt, hiszpański kompozytor i gitarzysta. Najbardziej znany członek rodziny aktorów i muzyków działających w teatrach madryckich w XVIII w.; siostra, Rosalia Guerrero (†1767) była śpiewaczką, bracia: Vincente (†1758) – muzykiem Teatro del Príncipe, Manuel (†1743) – aktorem, dyrektorem zespołu teatralnego, dramaturgiem; córki: Antonia, Alfonsa i Manuela – aktorkami przy czym Manuela – również śpiewaczką. Antonio Guerrero był muzykiem samoukiem. Przez szereg lat pełnił funkcję pierwszego muzyka Teatro del Príncipe (1757–62), a także – Teatro de la Cruz (od 1762). W 1769 wycofał się z aktywnego życia muzycznego.

Guerrero zyskał popularność jako twórca bailes de bajo, to jest wokalno-instrumentalnych wstawek wykonywanych między aktami sztuki, oraz autos sacramentales – widowisk o tematyce religijnej (m.in. La viña del Señor). Komponował muzykę do komedii opartych na sztukach P. Calderóna, m.in. El lucero de Castilla, loas (prologi), entreméses (intermedia) oraz sainetes, (epilogi), do których w większości sam pisał libretta. Historycy muzyki podkreślają znaczenie Guerrera dla rozwoju hiszpańskiej opery komediowej, bowiem w jego tonadillas pojawiły się elementy akcji. Pierwsze tonadillas Guerrera (np. Comedia del arca de Noé) wykazywały podobieństwo z baile de bajo. Począwszy od La huerta de Casani (1752) otrzymały już typową formę (introdukcja, coplas, finałowy taniec ze śpiewem lub seguidilla); Guerrero nadał im satyryczny charakter oraz hiszpański koloryt (przedstawianie rodzimych zwyczajów, wykorzystywanie popularnych piosenek i ludowych zwrotów melodycznych). Na scenie występowały 1–4 postaci z towarzyszeniem małego zespołu instrumentalnego (skrzypce, obój, trąbka i b.c.). Kontynuatorami Guerrera w zakresie tej formy byli L. Misón, P. Esteve i B. Laserna.