Grochowski Stanisław, *ok. 1542 na Mazowszu, †30 I 1612 Kraków, polski poeta, duchowny. Kształcił się u jezuitów w Pułtusku, ok. 1573 został księdzem. Obdarzony licznymi prebendami, działał w Krakowie; związany był z kancelarią królewską oraz krakowską kurią biskupią. Pisał poezje okolicznościowe oraz pietystyczne (tu głównie przekłady). Szereg z nich opublikowano w opracowaniu 4-głosowym, inne weszły do 1-głosowego repertuaru popularnego (np. Pieśń o Hołubku, kilka utworów z Wirydarza J. Pontana). Z muzyką K. Klabona wyszedł jego cykl 6 Pieśni Kalliopy słowieńskiej na teraźniejsze pod Byczyną zwycięstwo (Kraków 1588; może śpiewano do tego opracowania również Pieśni na fest ucieszny wielkim dwiema narodom…, Kraków 1606), z muzyką A. Pacellego Bogu w Trójcy jedynemu i św. Stanisławowi… tablica obiecana (b.m.r.), z muzyką Diomedesa Cato Pieśń o św. Stanisławie… (Kraków 1607) oraz Rytmy łacińskie dziwnie sztuczne… (Kraków 1606, wzn. 1607; tu Modlitwa Kazimierza S[więtegoj Królewica oraz 4 Hymny z Godzinek), w opracowaniu anonimowym Wiersz… na szczęśliwy przyjazd Jego Królewskiej Mości… (Kraków 1574), Rytmy o zacności… (Kraków 1598). Swój przekład pt. Hymny, prozy i cantica kościelne (Kraków 1599) przystosował Grochowski do istniejących melodii.
