Flesch, Carl

Flesch [flesz] Carl, *9 X 1873 Moson, †15 XI 1944 Lucerna, węgierski skrzypek i pedagog. W 1878 zaczął uczyć się gry na skrzypcach od 1883 u J. Grüna w Wiedniu, od 1890 kontynuował naukę w konserwatorium paryskim u E. Sauzaya i M.P.J. Marsicka. Poprzez swoich nauczycieli zetknął się z kilkoma nurtami pedagogicznymi: francuskim, franko-belgijskim i niemieckim, co dało mu wszechstronne i gruntowne wykształcenie. W 1894 ukończył studia z pierwszą lokatą. W 1895 debiutem w Wiedniu rozpoczął ożywioną działalność koncertową. Flesch, wykonując w Berlinie utwory skrzypcowe 65 kompozytorów – od Corellego do Regera, przedstawił w ramach 5 koncertów pełny przekrój literatury skrzypcowej. Oryginalność tego zamierzenia artystycznego jak i doskonałość wykonania stały się wydarzeniem w świecie muzycznym. W latach 1912–33 kilkakrotnie koncertował w Polsce (Warszawa, Lwów, Łódź, Poznań). Flesch działał bardzo aktywnie jako pedagog: w latach 1897–1902 był profesorem konserwatorium w Bukareszcie, w 1903–08 w Amsterdamie, a w 1908–23 w Berlinie; w 1921–22 i od jesieni 1928–34 prowadził kursy mistrzowskie w Berlinie, 1924–28 klasę skrzypiec w Curtis Institute w Filadelfii, od 1926 letnie kursy w Baden-Baden. W 1934 opuścił Niemcy i kontynuował działalność koncertową oraz pedagogiczną w Londynie. W czasie II wojny światowej przebywał najpierw w Holandii, później na Węgrzech. W 1943 objął klasę mistrzowską w konserwatorium w Lucernie. Doświadczenia wyniesione z działalności pedagogicznej zawarł Flesch w swych pracach, spośród których szczególnie rozpowszechniła się Die Kunst des Violin-Spiels. Wydał także w swoim opracowaniu koncerty skrzypcowe i partity J.S. Bacha oraz sonaty skrzypcowe Brahmsa i Mozarta (z A. Schnablem). Flesch był jednym z najznakomitszych skrzypków swoich czasów; jego gra była nieskazitelna technicznie i wyróżniała się wybitnym smakiem artystycznym.

Literatura: Carl Flesch. Erinnerungen eines Geigers, wyd. C.F. Flesch, Fryburg Bryzgowijski 1960, wyd. angielskie przygotował H. Keller i C.F. Flesch, Londyn 1957; W. Brederode Carl Flesch, Haarlem 1938.