Zaremba Czesław, *19 VII 1881 Ustrzyki Dolne, †l V 1958 Kraków, polski śpiewak (baryton) i pedagog. W 1902 ukończył średnią szkołę w Krakowie, po czym przeniósł się do Lwowa, gdzie podjął studia wokalne w tamtejszym konserwatorium u W. Wysockiego. W 1906 zadebiutował w operze we Lwowie i w tym samym roku został tamże zaangażowany jako pierwszy baryton. Do sezonu 1908/09 śpiewał m.in. partie tytułowe w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego i Rigoletcie G. Verdiego oraz występował w operach G. Donizettiego (doktor Malatesta w Don Pasquale, król Alfons w Faworycie), Verdiego (Jerzy Germont w Traviacie, Renato w Balu maskowym), G. Bizeta (Escamillo w Carmen) i S. Moniuszki (Miecznik w Strasznym dworze). W 1911, po 2 latach dalszych wokalnych studiów w Mediolanie u A. Guagniniego i R. Bracalego, otworzył we Lwowie własną szkołę śpiewu operowego. W latach 1921–22 był głównym reżyserem, potem też zastępcą dyrektora i dyrektorem Teatru Nowości w Warszawie. W latach 1922–29 działał ponownie we Lwowie, gdzie prowadził klasę śpiewu w konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego i od 1928 piastował (z H. Barwińskim) dyrekcję teatrów miejskich. W 1930 osiadł na stałe w Warszawie i objął klasę śpiewu w Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina. W 1945 powrócił do Krakowa, rozwijając i tam ożywioną działalność pedagogiczną w założonej przez siebie w 1946 szkole operowej. W III 1952 obchodził uroczyście w filharmonii w Krakowie 45-lecie, a w 1957 50-lecie działalności artystycznej. Do grona uczniów Zaremby na różnych etapach jego pedagogicznej działalności zaliczało się wielu znakomitych później śpiewaków, m.in. Z. Mossoczy, E. Bender, H. Paciejewski, F. Bedlewicz, M. Didur-Załuska, Z. Dolnicki, J. Garda, M. Kouba i K. Pustelak. Uczennicą, a od 1944 żoną Zaremby oraz jego współpracownicą w szkole operowej w Krakowie (1946–47), była Aniela Szlemińska (1892–1964), śpiewaczka (sopran), występująca na scenach operowych we Lwowie, w Poznaniu i Warszawie oraz na koncertach filharmonicznych, radiowych i w ramach akcji koncertowych Organizacji Ruchu Muzycznego (ORMUZ).
