Wieck, Marie

Wieck [wi:k] Johanna Marie, *17 I 1832 Lipsk, †2 XI 1916 Drezno, niemiecka pianistka i pedagog, córka Friedricha z drugiego małżeństwa. Od 6. roku życia pobierała naukę gry fortepianowej u ojca. Debiutowała w wieku 11 lat na koncercie Clary w Dreźnie (20 XI 1843), wykonując z nią Grande sonate Es-dur op. 47 na fortepian na 4 ręce I. Moschelesa. Następnie koncertowała w Niemczech, m.in. wielokrotnie w Gewandhaus w Lipsku (Koncert fortepianowy J.P. Pixisa, 1845, III Koncert fortepianowy c-moll L. van Beethovena, 1848), i odbywała zagraniczne tournées. Występowała w Szwajcarii (1851, 1871), Austrii i Włoszech (1855,1866), Anglii (1859 z Clarą, 1864/65), Rosji (1871) oraz regularnie w krajach skandynawskich, gdzie w 1881 poznała E. Griega. Marie Wieck pozostawała zawsze w cieniu swojej przyrodniej siostry, chociaż ceniona w Niemczech otrzymała w 1857 od ks. Leopolda von Hohenzollerna tytuł nadwornej pianistki (Hof- und Kammervirtuosin). Po raz ostatni wystąpiła w wieku 84 lat w Dreźnie (15 I 1916), wykonując z H. Scholtzem Andante i wariacje B-dur na 2 fortepiany R. Schumanna. Od najmłodszych lat poświęcała się także pracy pedagogicznej; uczyła gry fortepianowej i śpiewu, wykształcona i przygotowana w tym zakresie przez ojca, którego metody nauczania w obu tych dziedzinach propagowała jako praktyk i jako edytor jego prac pedagogicznych. Opublikowała kronikę rodzinną pt. Aus dem Kreise Wieck-Schumann. Jej skromny dorobek kompozytorski obejmuje pieśni, m.in. 2 Abendlieder von E. Geibel na głos i fortepian (Lipsk ok. 1875), utwory fortepianowe, m.in. 3 etiudy (Drezno 1879) oraz Fantasie über skandinavische Volkslieder (Berlin b.r., wersja na wiolonczelę i fortepian, Moguncja 1999).

Literatura: A. von Meichsner Friedrich Wieck und seine beiden Töchter Clara Schumann, geb. Wieck, und Marie Wieck, Lipsk 1875; A. Kohut Friedrich Wieck. Ein Lebens- und Künstlerbild, Drezno 1888; V. Joss Friedrich Wieck und sein Verhältnis zu Robert Schumann, Drezno 1900; V. Joss Der Musikpädagoge Friedrich Wieck und seine Familie, Drezno 1902; Marie Wieck. Aus dem Kreise Wieck-Schumann, Drezno 1912; Friedrich Wieck. Briefe aus den Jahren 1830–1838, wyd. K. Walch-Schumann, «Beiträge zur Rheinischen Musikgeschichte» LXXIV, Kolonia 1968; H. Swolkień Robert Schumann, Warszawa 1973; F. Preiss Der Prozess. Clara und Robert Schumanns Kontroverse mit Friedrich Wieck, Frankfurt n. Menem 2004; C. Köckritz Friedrich Wieck. Studien zur Biographie und zur Klavierpädagogik, Hildesheim 2007.