Westphal [wˊestfal] Rudolf Georg Hermann, *3 VII 1826 Obernkirchen, †10 VII 1892 Stadthagen, niemiecki filolog i badacz muzyki starogreckiej. W domu rodzinnym uczył się gry na fortepianie. Od 1845 studiował teologię, filozofię i filologię klasyczną na uniwersytecie w Marburgu, w 1856 habilitował się na uniwersytecie w Tybindze i otrzymał tytuł docenta, a w 1858 profesora nadzwyczajnego. W zakresie teorii muzyki był autodydaktą. W latach 1857–62 prowadził wykłady z zakresu filologii klasycznej na uniwersytecie we Wrocławiu, później był nauczycielem w Halle i Jenie (do 1873). Po krótkim pobycie w 1873 w Fellinie (obecnie Viljandi, Estonia) i w 1874 w Goldyndze (obecnie Kuldīga, Łotwa) w latach 1875–81 był zatrudniony w cesarskim liceum w Moskwie, a następnie zamieszkał w Lipsku, od 1884 w Bückeburgu i od 1889 w Stadthagen, zajmując się wyłącznie pracą naukową.
Westphal poświęcił się wyłącznie badaniom nad muzyką grecką i na tym materiale prowadził studia porównawcze w zakresie rytmu i metrum klasycznego. Początkowo przyjmował istnienie polifonii w muzyce starogreckiej, później odszedł od tego poglądu. Pozostawił również ogólniejsze prace dotyczące greckiej teorii muzyki. Przełożył na język niemiecki i wydał wiele tekstów z pism Arystoksenosa i Pseudo-Plutarcha. Obecnie jego dokonania, chociaż oparte na sumiennych badaniach i perfekcyjne metodologicznie, zwłaszcza jego teorie dotyczące metryki, zdezaktualizowały się i mają wyłącznie wartość historyczną.
Literatura: H. Gleditsch Rudolf Westphal, „Biographisches Jahrbuch für Altertumskunde” XVIII, 1895; O. Rossbach August Rossbach. Eine Erinnerung an sein Leben und Wirken, Królewiec 1900, 2. wyd. 1907.
Metrik der griechischen Dramatiker und Lyriker, z A. Rossbachem, 2 t., Lipsk 1854, 1865, pt. Theorie der musischen Künste der Hellenen, 3 t., z A. Rossbachem i H. Gleditschem, Lipsk 3. wyd. 1885–89
Die Fragmente und die Lehrsätze der griechischen Rhythmiker, Lipsk 1861
Harmonik und Melopöie der Griechen, Lipsk 1863, 3. wyd. 1886
Geschichte der alten und mittelalterlichen Musik, t. 1 i 2, Wrocław 1864, t. 3 pt. Plutarch. Über die Musik (wyd. tekstów i przekł.), Wrocław 1865
Allgemeine griechische Metrik, Lipsk 1865
System der antiken Rhythmik, Wrocław 1865
Scriptores musici graeci, t.1: Hephaestionis de metres enchiridion et de poemate libellus, Lipsk 1866
Griechische Rhythmik und Harmonik nebst der Geschichte der drei musischen Disziplinen, Lipsk 1867
Theorie neuhochdeutschen Metrik, Lipsk 1870
Die Elemente des musikalischen Rhythmus mit besonderer Rücksicht auf unsere Opernmusik, Jena 1872
Allgemeine Theorie der musikalischen Rhythmik seit Johann Sebastian Bach, Lipsk 1880, przedr. Wiesbaden 1968
Aristoxenos von Tarent. Melik und Rhythmik des klassischen Hellenentums, 2 t., t. 1: przekł. z komentarzem, t. 2: wstęp i tekst oryg., red. A. Saran, Lipsk 1883, 1893, przedr. Hildesheim 1965
Die Musik des griechischen Altertums, Lipsk 1883
Die Musik des griechischen Altertums und des Orients nach R. Westphals und F.A. Gevaerts neuesten Forschungen, zbiór tekstów, oprac. B. Sokolowsky, Lipsk 1887
Allgemeine Metrik der indogermanischen und semitischen Völker auf Grundlage der vergleichenden Sprachwissenschaft, Berlin 1892
Die Tradition der alten Metriker, „Philologus” XX, 1863
Driewnie-grieczeskaja muzyka w sowriemiennom ispołnienii, „Moskowskoje wiedomosti” 1877 nr 38 i „Tieatralnaja gazieta” 1877 nr 35
Über das russische Volkslied oraz Iskusstwo i ritm. Grieki i Wagner, „Russkij wiestnik” 1879 nr 9 oraz 1880 nr 5
Beziehungen zwischen moderner Musik und antiker Kunst, z B. Sokolowskym, „Musikalisches Wochenblatt” XIV, 1883
Mehrstimmigkeit oder Einstimmigkeit der griechischen Musik i Platos Beziehungen zur Musik, „Berliner Philologische Wochenschrift” IV, 1884
Die aristoxenische Rhythmuslehre, „Vierteljahrsschrift für Musikwissenschaft” VII, 1891
