Weir [uˊyer] Judith, *11 V 1954 Cambridge, brytyjska kompozytorka. Pobierała prywatne lekcje kompozycji u J. Tavenera, następnie w latach 1973–76 studiowała kompozycję u R. Hollowaya w King’s College w Cambridge oraz w 1975 u G. Schullera w Tanglewood (Massachusetts). W latach 1976–79 była kompozytorem rezydentem w Southern Arts Association, w 1988–91 w Royal Scottish Academy of Music and Drama w Glasgow. W latach 1979–82 wykładała w Glasgow University, w 1983–85 przebywała na stypendium w Trinity College w Cambridge. W 1992 zamieszkała w Londynie. W latach 1995–98 była Composer in Association przy City of Birmingham Symphony Orchestra, w 1995–2000 dyrektorem artystycznym Spitalfields Festival w Londynie, w 1999 profesorem gościnnym w Oxford University, w 2001 w Princeton University oraz w 2004 w Harvard University. W latach 2006–2013 była profesorem gościnnym w School of Music w Cardiff University. W 2014 objęła stanowisko Master of the Queen’s Music nadane jej przez królową Elżbietę II (w 2022, po śmierci królowej, przemianowane na: Master of the King’s Music). W latach 2015–19 współpracowała z chórem BBC Singers jako Associate Composer. W 2023 skomponowany przez nią utwór Brighter Visions Shine Afar został wykonany podczas uroczystosci koronacyjnych króla Karola III w Londynie. Otrzymała m.in.: w 1991 I nagrodę na Opera Screen Festival w Helsinkach, w 1995 tytuł Commander of the Order of the British Empire oraz doktorat honorowy University of Aberdeen, w 1997 Stoeger Prize przyznaną przez Lincoln Center, w 2001 The South Bamk Show Music Award, w 2010 Incorporated Society of Musicians’ Dintinguished Musician Award, w 2015 The Ivors Classical Music Award.W 2018 została honorowym członkiem Royal Society of Edinburgh.
W swojej twórczości kompozytorskiej Weir czerpie inspiracje z rozmaitych źródeł: literatury dawnej i współczesnej, historii (np. muzyczne nawiązanie do historii Londynu w Concrete), natury (What’s in the Lake?), folkloru europejskiego i pozaueropejskiego, taoizmu (Natural History, We are shadows), poezji religijnej (Three Chorales) oraz Biblii (By Wisdom). W jej dorobku ważne miejsce zajmują utwory sceniczne o różnorodnej tematyce, od dramatów chińskich z epoki dynastii Yuan z XIII i XIV w. (The Consolations of Scholarship, A Night at the Chinese Opera), poprzez średniowieczną sagę skandynawską (King Harald’s Saga), po szkockie opowieści ludowe (The Vanishing Bridegroom). Styl muzyczny Weir cechuje narracyjność; kompozytorka często posługuje się techniką heterofonii oraz ostinata, nawiązuje także do szkockiej muzyki ludowej.
Literatura: L. Colton The Female Exotic: Tradition, Innovation and Authenticity in the Reception of Music by Judith Weir, „Contemporary Music Review” XXIX, 2010 nr 3; K.K. Koay Judith Weir’s Instrumental Music as Description, „Per Musi” nr 33, 2016.
Instrumentalne:
Distance and Enchantment na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian, 1989
Kwartet smyczkowy, 1990
I Broke off a Golden Branch na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas i fortepian, 1991
Music, untangled na orkiestrę, 1992
Heroic Strokes of the Bow/Heroische Bogenstriche na orkiestrę, 1992
Koncert fortepianowy,1997
Trio fortepianowe, 1998
Unlocked na wiolonczelę solo,1999
Kwartet fortepianowy, 2000
The Welcome Arrival of Rain na orkiestrę, 2001
Bright Cecilia: Variations on a Theme by Purcell na orkiestrę, 2002
Tiger under the Table na zespół instrumentalny, 2002
Piano Trio Two, 2004
Winter Song na orkiestrę, 2006
Atantic Drift, 3 utwory na 2 skrzypiec, 2006
What’s in the Lake? na zespół instrumentalny, 2012
I give you the end of a golden string na orkiestrę smyczkową, 2013
Blue-Green Hill na flet, klarnet, fortepian, skrzypce i wiolonczelę, 2013
Night na skrzypce i wiolonczelę, 2015
Three Chorales na wiolonczelę i fortepian, 2016
Koncert na obój i orkiestrę kameralną, 2018; wersja z fortepianem, 2018
The Prelude na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, 2019
New Every Morning na orkiestrę, 2021
Fresh Air na zespół dęty, 2021
Begin Afresh na orkiestrę, 2022
Brighter Visions Shine Afar na orkiestrę, 2023
utwory fortepianowe
Wokalne:
Missa del Cid dla recytatora i na chór, sł. z hiszp. anonim. Poematu o Cydzie oraz z mszy łac., 1988
utwory na chór a cappella, m.in. Magnificat and Nunc Dimittis, 2011
Wokalno-instrumentalne:
Lovers, Learners and Libations na głosy solowe i zespół instrumentów dawnych, 1987
Ox Mountain Was Covered by Trees na sopran, kontratenor, baryton i orkiestrę kameralną, sł. Mencjusz, 1990, oprac. na sopran, kontratenor i fortepian, 1997
Natural History na sopran i orkiestrę, sł. Zhuangzi, 1998; także wersja na sopran i fortepian
We are shadows na chór dziecięcy, chór mieszany i orkiestrę, sł. E. Dickinson, Zhuangzi i in., 1999
woman.life.song na sopran i zespół instrumentalny, sł. M. Angelou, T. Morrison, C. Estés, 2000
Concrete na chór i orkiestrę, z recytatorem, sł. J. Evelyn i in., 2007
Good Morning, Midnight na mezzosopran lub baryton i zespół instrumentalny, sł. E. Dickinson, K. Jamie, Ch. Simic, G. Leopardi, 2014
Praise Him With Trumpets na 2 trąbki, chór mieszany i organy, sł. z Psalmu CXLVI i Psalmu CL, 2015
In the Land of Uz dla narratora, tenora i na zespół instrumentalny, sł. z Księgi Hioba, 2017
The Big Picture na chór, klarnet, perkusję i keyboard, sł. Henryk VIII, W. Stevens, R. Frost, J.B. O’Reilly, Ch. Rossetti, 2017
blue hills beyond blue hills na chór i kwartet smyczkowy, sł. A. Spence, 2019
O Sweet Spontaneous Earth na chór i orkiestrę smyczkową, sł. E.E. Cummings, E. Dickinson i W.C. Williams, 2021
utwory na chór i organy, m.in. By Wisdom, sł. z Księgi Przysłów, 2022
utwory na chór z towarzyszeniem innego instrumentu (puzon, harfa, marimba, fortepian, wiolonczela)
pieśni na głos i fortepian, m.in.:
Songs from the Exotic na mezzosopran i fortepian, wg serb., hiszp. i szkockich pieśni ludowych, 1987
A Spanish Liederbooklet na sopran i fortepian, 1988, nr 3 oprac. na sopran i 5 instrumentów pt. The Romance of Count Arnaldos, 1989
The Voice of Desire, cykl pieśni na mezzosopran i fortepian, sł. R. Bridges, Th. Hardy, J. Keats oraz z poezji Jorubów, tłum. angielskie U. Beier, 2003
Sceniczne (libretto kompozytorka):
King Harald’s Saga, opera na sopran solo, libretto wg Heimskringla S. Sturlusona, 1979
The Black Spider, opera dziecięca, libretto wg J. Gotthelfa, 1984, wyst. Canterbury 1985
The Consolations of Scholarship, dramat muzyczny, libretto wg Chi Chun-hsianga i in., 1985
A Night at the Chinese Opera, opera, libretto wg dramatu Chi Chun-hsianga i in. tekstów, 1987, wyst. Cheltenham 1987
Heaven Ablaze in His Breast, opera taneczna, libretto wg E.Th.A. Hoffmanna, choreogr. I. Spink, 1989
The Vanishing Bridegroom, opera, libretto wg Popular Tales of the West Highlands J.F. Campbella of Islay, 1990, wyst. Glasgow 1990
Blond Eckbert, opera, libretto wg J.L. Tiecka, 1993, wyst. Londyn 1994; 2. wersja jako opera kameralna, 2006, wyst. Londyn 2006
Armida, opera telewizyjna, 2005, wyst. brytyjska telewizja 2005
Miss Fortune, opera, libretto wg sycylijskiej opowieści ludowej, 2011, wyst. Bregencja 2011
muzyka teatralna i filmowa
