Urbaniak Edward Jacek, *12 X 1949 Warszawa, polski oboista, flecista i kompozytor. W 1966 rozpoczął naukę gry na oboju i flecie prostym u J.T. Klukowskiego. Po studiach w Kungliga Musikhögskolan w Sztokholmie u A. Nilsona i C. Pehrsona w klasie oboju i fletu prostego (1974) grał w orkiestrze opery w Oslo, Filharmonii Narodowej w Warszawie i Warszawskiej Opery Kameralnej. Na początku lat 80. Poświęcił się wykonawstwu muzyki dawnej i grze na instrumentach historycznych i ludowych. W 1981 objął kierownictwo zespołu instrumentów dawnych Ars Nova Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego; występował z nim w kraju (m.in. na festiwalach Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień) i za granicą (Paryż, Drezno, Berlin, Budapeszt, Wilno, Kijów, Lwów, Moskwa, Glasgow, Utrecht). Był współzałożycielem i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Dawnej w Krakowie (od 1991), w 1994 został prezesem warszawskiego oddziału tego towarzystwa, a w 2001 wiceprezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Od 1991 dyrektor artystyczny Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie. Od 1993 juror przeglądu młodzieżowych zespołów muzyki dawnej „Schola Cantorum” w Kaliszu. Jest autorem muzyki do spektakli teatralnych, m.in. O medyku Feliksie (reż. P. Tomaszuk, 1996), Urodziny infantki (reż. M. Jarnuszkiewicz, 2005), spektakli Teatru Telewizji, m.in. Błękitny ptak (reż. M. Jarnuszkiewicz, 1991) i filmów, m.in. Panny smutne (reż. M. Grzegorzek, 1995), oraz utworów koncertowych, m.in.: Faun na obój solo, Uwertura staropolska na orkiestrę, Kolbergiana na zespół fletów prostych. Nagrał ponad 20 płyt (w tym dzieła wszystkie Mikołaja z Radomia, Piotra z Grudziądza, muzykę polskiego średniowiecza i renesansu). Otrzymał nagrodę Polskiego Radia „za sięganie do polskich korzeni kulturowych i przełamywanie barier dzielących tradycję od współczesności”.
