Tappert Wilhelm, *19 II 1830 Ober Thomaswaldau (obecnie Tomaszów Górny k. Bolesławca), †27 X 1907 Berlin, niemiecki pedagog, muzykograf i krytyk muzyczny. Początkowo pracował jako nauczyciel; w 1856 podjął studia muzyczne w Berlinie u S. Dehna i A. Kullaka. W latach 1858–66 działał jako krytyk muzyczny w Głogowie, a od 1866 w Berlinie jako nauczyciel muzyki, aktywny organizator życia muzycznego, bibliotekarz i redaktor „Allgemeine Deutsche Musik-Zeitung” (1876–81). Publikował artykuły z zakresu zarówno muzyki dawnej, jak też współczesnego życia muzycznego, zwłaszcza tzw. nowej szkoły niemieckiej i twórczości R. Wagnera, którego był przyjacielem i którego dzieła propagował; w pracy Die alterierten Akkorde, zamieszczonej w zbiorze Musikalische Studien, omówił po raz pierwszy strukturę tzw. akordu tristanowskiego. Pozostawił bogaty zbiór źródłowych materiałów rękopiśmiennych i drukowanych, obejmujący głównie lutniowe zapisy tabulaturowe (obecnie w Deutsche Staatsbibliothek); komponował pieśni i utwory fortepianowe.
Literatura: K.-H. Köhler Die Musikabteilung in Deutscher Staatsbibliothek 1661–1961, t. 1, Lipsk 1961; D. Harrison Harmonic Function in Chromatic Music, Chicago 1994; D. Harrison Supplement to the Theory of Augmented-Sixth Chords, „Music Theory Spectrum” XVII, 1995.
Musik und musikalische Erziehung, Berlin 1866
Musikalische Studien, Berlin 1868
Das Verbot der Quintenparallelen, Berlin 1869
Conversations-Lexicon der Tonkunst, Kolonia 1881–85
R. Wagner, Eberfeld 1883
Ein Wagner-Lexikon, Lipsk 1887, 2. wyd. 1903, pt. R. Wagner im Spiegel der Kritik, 3. wyd. Lipsk 1915, wyd. nowe Monachium 1967, 2. wyd. 1987
Geschichte der alten deutschen Lauten-Tabulatur, 1885, nie wyd.
900 bis 1900. Tausend Jahre Entwicklungsgeschichte der musikalischen Zeichenschrift, 1901, uzup. 1903, nie wyd.
artykuły:
Der Frauen und die musikalische Composition, „Musikalisches Wochenblatt” II, 1877
liczne artykuły w „Allgemeine Deutsche Musik-Zeitung”, „Musikalisches Wochenblatt”, „Monatshefte für Musikgeschichte” i „Neue Zeitschrift für Musik”
wydania:
Wandernde Melodien, Lipsk 1868, 2. wyd. 1890, przedr. Oosterhout 1965
54 Erlkönig-Kompositionen, Berlin 1898, 2. wyd. 1906
Sang und Klang aus alter Zeit, Berlin 1906
