Szukalski Tomasz, „Szakal”, *8 I 1948 Warszawa, †2 VIII 2012 Piaseczno, polski saksofonista i klarnecista jazzowy. Mając 5 lat grał na fortepianie, następnie rozpoczął regularną naukę gry na klarnecie; samodzielnie opanował grę na saksofonie. Od 1964 grał dixieland na saksofonie tenorowym i akompaniował grupie wokalnej Partita, z którą w 1967 wystąpił na Jazz Jamboree. W latach 1968–72 studiował u L. Kurkiewicza (klarnet) w PWSM w Warszawie, równocześnie grając w zespołach J. Muniaka, T. Ochalskiego, Big Bandzie Stodoła. W latach 1971–75 nagrywał i występował za granicą z Z. Namysłowskim, współpracował z W. Nahornym, od 1973 także z T. Stańką. W 1977 założył z S. Kulpowiczem, P. Jarzębskim i J. Stefańskim The Quartet, zespół 4 liderów, złożony z byłych muzyków zespołów Namysłowskiego i Stańki (nagrania dla Polskiego Radia, 1978 Jazz Jamboree), prezentujący głównie kompozycje Kulpowicza utrzymane w stylistyce J. Coltrane’a. Po rozwiązaniu The Quartet Szukalski pracował w Studiu Jazzowym Polskiego Radia i zespole J. Ptaszyna Wróblewskiego SPPT Chałturnik, 1984 w trio z Cz. Bartkowskim i W. Karolakiem (Time Killers). W latach 1985–86 Szukalski prowadził swój kolejny kwartet (P. Biskupski, A. Cudzich, A. Jagodziński), w latach 1986–89 grał w duecie SZ-SZ z J. Szprotem, od 1990 w duecie z pianistą A. Dutkiewiczem lub kwartecie: Dutkiewicz, Cudzich, M. Stach, w 2000 jako współlider w kwartecie z J. Śmietaną. Szukalski wielokrotnie występował na festiwalach Jazz Jamboree, koncertował w kraju i za granicą. Współpracował także z S. Sojką, K. Sadowskim, E. Vesalą oraz z muzykami rockowymi, m.in. J. Skrzekiem, T. Nalepą, grupami SBB i Test.
Szukalski jest uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych saksofonistów tenorowych lat 70. i 80. Jego największa popularność przypada na lata współpracy z Z. Namysłowskim (Winobranie 1973, Kujaviak Goes Funky 1975), T. Stańką (Twet 1974, Balladyna 1976), J. Skrzekiem i własną formacją The Quartet (The Quartet 1978, The Quartet. Loaded 1979). W tym czasie Szukalski prezentował niezwykle ekspresyjny styl gry z wyraźnymi inklinacjami w kierunku free jazzu, potężnym tonem, bogactwem kolorystyki i efektami brzmieniowymi, później skłaniał się ku mainstreamowi, bluesowi, muzyce fusion. Za najważniejszy autorski album Szukalskiego uchodzi Time Killers 1984. Inne płyty: Tina Kamila 1986, Tina Blues 1986, Body and Soul 1988, Blues Duo SZ-SZ 1989, Tomasz Szukalski Quartet 1992.
