logotypes-ue_ENG

Swolkień, Henryk

Biogram

Swolkień Henryk, *20 X 1910 Petersburg, †13 V 1990 Poznań, polski pisarz muzyczny i kompozytor. W 1934 ukończył ekonomię na uniwersytecie w Poznaniu, w 1938 kompozycję i teorię muzyki u K. Sikorskiego w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, w 1947 kontynuował studia kompozytorskie u G. Petrassiego w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie. W latach 1948–76 pracował w Polskim Radiu w Warszawie, pełniąc funkcję kierownika w różnych redakcjach (muzyki ludowej, słowno-muzycznej, muzyki poważnej). Zainicjował i zrealizował cykl audycji radiowych: Arcydzieła muzyki są dla wszystkich, Konfrontacje literacko-operowe, Sylwetka kompozytora oraz programy telewizyjne. Od 1963 do końca życia współpracował jako recenzent z „Kurierem Polskim”, od 1969 do 1980 wykładał w PWST w Warszawie. Za swą działalność otrzymał wiele odznaczeń i nagród, m.in.: kilkakrotnie od Polskiego Radia, nagrody w konkursach kompozytorskich, odznakę zasłużony Działacz Kultury, odznakę honorową „Złoty Mikrofon” i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972).

Swą działalnością w Polskim Radiu i twórczością pisarską wydatnie przyczynił się do popularyzacji muzyki. Napisał pierwsze w polskiej literaturze muzycznej biografie Verdiego, Musorgskiego, Schumanna, Czajkowskiego, Borodina i Glinki oraz popularne książeczki z zakresu historii muzyki wydawanej przez Centralną Poradnię Amatorskiego Ruchu Artystycznego. Komponował utwory orkiestrowe (Divertimento w dawnym stylu 1950), wokalno-instrumentalne (Missa Mater Dolorosa na chór męski i orkiestrę smyczkową, 1942, Kołysanka chłopska na sopran, chór i orkiestrę, 1951), kameralne (2 kwartety smyczkowe 1943, 1980, 2 kwintety fortepianowe 1978, 1980), pieśni solowe i chóralne; premiera jego ballady dramatycznej Przemysław II do libretta R. Brandstaettera odbyła się 11 X 1986 w Państwowej Operze w Bydgoszczy.

Prace

wyd. w Warszawie, jeśli nie podano inaczej:

Verdi, Kraków 1963, 3. wyd. 1983

Musorgski, Kraków 1970, 2. wyd. 1980

Spotkanie z operą, 1971

Budowle z dźwięków, 1975

Michaił Glinka, 1984; A. Boito, 1988

w serii «Ludzie Żywi» (PIW): Schumann, 1973, Czajkowski, 1976, A. Borodin, 1979; w serii «Mała Biblioteka Operowa»: „Traviata”Verdiego, Kraków 1957, „Rigoletto” Verdiego, Kraków 1958, „Otello” Verdiego, Kraków 1960

ponadto artykuły w „Ruchu Muzycznym” oraz recenzje i felietony w prasie codziennej