Swift Kay, *19 IV 1897 Nowy Jork, †28 I 1993 Southington (Connecticut), amerykańska kompozytorka i pianistka. Studia muzyczne odbywała początkowo w Institute of Musical Art u B. Tapper (fortepian) i A.E. Johnstone’a (kompozycja), a następnie w New England Conservatory u H. Gebharda (fortepian) oraz Ch. Loefflera (kompozycja). Zadebiutowała jako kompozytorka pieśnią Can’t we be friends? (1929), która wkrótce stała się przebojem. Dużą popularność przyniósł jej także musical Fine and Dandy. Pisała ponadto muzykę teatralną i filmową oraz utwory okolicznościowe, m.in. Dr Rush Pays a House Call, dzieło skomponowane dla American Medical Association. W dorobku Swift, obok własnych kompozycji, znalazły się opracowania pieśni G. Gershwina. Po śmierci artysty, z którym była blisko zaprzyjaźniona, uporządkowała pozostawione przez niego rękopisy, nadając jego utworom ostateczny kształt przy zachowaniu ich oryginalnego charakteru.
Theme and Variations na wiolonczelę i fortepian, 1960
Can’t we be friends?, sł. P. James, 1929
Can’t this be love?, sł. P. James, 1930
Reaching for the Brass Ring, cykl okolicznościowych pieśni na sopran i orkiestrę, od 1953 (z okazji urodzin wnuków i prawnuków Swift)
One Little Girl na głosy solowe, chór i orkiestrę, sł. D. Frankel, 1960
Dr Rush Pays a House Call 1976
Revue, tekst J.P. Warburg, pseud. P. James, 1930
Fine and Dandy, tekst P. James, 1930
Paris’90, tekst K. Swift, 1952
Never a Dull Moment, reż. I. Dunne, 1950