Suñol y Baulenas, Gregorio

Suñol y Baulenas [suniˊol i wa^ulˊenas], Sunyol y Baulenas, Gregorio María, *7 IX 1879 Barcelona, †26 X 1946 Rzym, hiszpański muzykolog, OSB. W 1895 złożył śluby zakonne, w 1902 przyjął święcenia kapłańskie w opactwie benedyktynów na górze Montserrat; od 1900 odbywał tamże studia muzyczne, następnie uczył się w szkole klasztornej w Solesmes u A. Mocquereau (paleografía muzyczna) i J. Pothiera (estetyka chorału). W latach 1907–28 prowadził sławny w owym czasie chór klasztorny w opactwie Montserrat, wykonujący chorał gregoriański. W 1930 został dyrektorem Scuola Pontifica (w 1938 przemianowanej na Pontificio Istituto di Musica Sacra) w Rzymie, w 1931 dyrektorem Scuola Superiore di Canto Ambrosiano w Mediolanie. W 1943 został opatem klasztoru św. Cecylii na górze Montserrat. Wybitny znawca chorału, zwłaszcza odmiany ambrozjańskiej i paleografii muzycznej, organizował liczne kongresy i konferencje, krajowe i międzynarodowe na temat chorału, zakładał także w Hiszpanii liczne szkoły nauki chorału.

Litertura: H. Anglès A propòsit de la „Introducció a la paleografía musical gregoriana” del P. S., „Estudis Universitaris Catalans” XII, 1927; H. Anglès Il canto gregoriano e l’opera dell’Abate Dom G.M. Suñol y Baulenas, w ks. konferencji Pontificio Istituto di Musica Sacra, t. 1, Rzym 1948, tłum. francuskie „Revue Grégorienne” XXVII, 1948.