Suchecki Roman, *11 III 1933 Lipsk, †10 I 2003 Gdańsk, polski wiolonczelista i pedagog. W 1958 ukończył PWSM w Sopocie w klasie K. Wiłkomirskiego; studia uzupełniające odbył w konserwatorium w Moskwie u M. Rostropowicza (1960) i S. Szyrynskiego (1964). W latach 1955–65 był kolejno koncertmistrzem orkiestry opery i filharmonii w Poznaniu oraz Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, prowadząc zarazem do 1983 działalność koncertową. Występował także w duecie z żoną, Krystyną Suchecką (*20 III 1931 Grudziądz, †16 X 2020 Gdańsk?), pianistką, uczennicą K. Jastrzębskiej w PWSM w Sopocie i J. Páleníčka w Akademie Musických Uměni w Pradze. Dokonał z nią wielu prawykonań utworów polskich oraz pierwszych wykonań w Polsce utworów Prokofiewa, Martinů, Brittena, N. Skalkottasa, E. Cartera i in. Od 1958 związany z PWSM w Sopocie (od 1966 w Gdańsku, od 1982 Akademia Muzyczna), w latach 1987–93 był rektorem tej uczelni; w 1983 otrzymał tytuł profesora. W latach 1964–74 wykładał także w PWSM w Poznaniu. Do jego uczniów należy R. Jabłoński. W latach 1980–87 Suchecki był pierwszym rektorem PWSM (od 1982 Akademii Muzycznej) w Bydgoszczy. Jest autorem opracowań utworów wiolonczelowych (m.in. wydał Poemat T. Szeligowskiego), artykułów i monografii Wiolonczela od A do Z (Kraków 1982).
