Strunk [straŋk] William Oliver, *22 III 1901 Ithaca (Nowy Jork), †24 II 1980 Grottaferrata (k. Rzymu), amerykański muzykolog. W latach 1917–19 uczęszczał do Cornell University w Ithaca, gdzie w latach 1926–27 (po odbyciu prywatnych studiów kompozytorskich u E. Royce’a) kształcił się w zakresie muzykologicznym u O. Kinkeldeya; w latach 1927–28 uzupełniał studia muzykologiczne na uniwersytecie w Berlinie u J. Wolffa, F. Blumego, C. Sachsa i A. Scheringa. W 1928 został zatrudniony w Library of Congress, w latach 1934–37 był tamże kierownikiem oddziału muzycznego, równocześnie wykładał w Catholic University of America w Waszyngtonie. W 1936 otrzymał doktorat honoris causa University of Rochester. Od 1937 uczył w Princeton University, gdzie w 1950 został profesorem. Po przejściu na emeryturę w 1966 przeprowadził się do Grottaferraty. Strunk był współzałożycielem American Musicological Society, w latach 1959–60 prezesem tego stowarzyszenia, w 1948 pierwszym redaktorem „Journal of the American Musicological Society”; od 1958 wchodził w skład komitetu redakcyjnego «Monumenta Musicae Byzantinae», w latach 1961–71 był redaktorem naczelnym tej serii. Jako jeden z twórców muzykologii amerykańskiej wykształcił wielu wybitnych historyków muzyki, m.in. R. Baileya, Ch. Hamma, J. Kermana, L. Lockwooda, H.S. Powersa, D. Randela, Ch. Rosena i L. Treitlera.
Zainteresowania naukowe Strunka obejmowały różnorodną problematykę z zakresu niemal całej historii muzyki, jego prace dotyczą bowiem notacji i tonalności bizantyjskiego śpiewu liturgicznego, polifonii włoskiego trecenta, wielogłosowości angielskiej w XV w., mszy i motetu XVI w. (ze szczególnym uwzględnieniem kompozycji mszalnych Palestriny), stylu i chronologii dzieł Haydna oraz twórczości Verdiego. Najbardziej znaną publikację Strunka stanowi jednak Source Readings in Music History (1950) – krytyczne wydania wybranych traktatów i pism o muzyce, pochodzących z czasów od antyku do późnego romantyzmu (w tłumaczeniu angielskim). Ważne znaczenie mają również ustalenia Strunka na temat podstaw teoretycznej transkrypcji notacji bizantyjskiej XII i XIII wieku.
Literatura: Studies in Music History, księga pamiątkowa Olivera Strunka, red. H. Powers, Princeton 1968 (zawiera spis prac Strunka); K. Levy Oliver Strunk, w: Luminaries. Princeton Faculty Remembered, red. P.H. Marks, Princeton 1996; Ch. Rosen The Disciple of Philology. Oliver Strunk, w: Critical Entertainment. Music Old and New, Cambridge (Massachusetts) 2000.
State and Resources of Musicology in the United States, Waszyngton 1932
Source Readings in Music History, Nowy Jork 1950, 2. wyd. 1965, poszerz. przez L. Treitlera, 1998
artykuły:
Essays on Music in the Western World, zbiór artykułów Strunka, wyd. i przedmowa L. Lockwood, Nowy Jork 1974, zawiera przedr. m.in.:
Vergil in Music, „The Musical Quarterly” XVI, 1930
Haydn’s Divertimenti for Baryton, Viola and Bass, „The Musical Quarterly” XVIII, 1932
Notes on a Haydn Autograph, „The Musical Quarterly” XX, 1934
Origins of the „L’homme armé” Mass, „Bulletin of the American Musicological Society” II, 1937
Some Motet-Types of the 16th Century, „Papers of the American Musicological Society” 1939
Guglielmo Gonzaga and Palestrina’s „Missa dominicalis”, „The Musical Quarterly” XXXIII, 1947
The Music of the Old Hall Manuscript. A Postscript, „The Musical Quarterly” XXXV, 1949, wersja zrewid. w: M. Bukofzer
Studies in Medieval and Renaissance Music, Nowy Jork 1950
Intorno a Marchetto da Padova, „La rassegna musicale” XX, 1950
A Cypriote in Venice, w: Natalicia musicologica, księga pamiątkowa K. Jeppesena, red. B. Hjelmborg i S. Sørensen, Kopenhaga 1962
Verdiana alla Library of Congress, w: Situazione e prospettive degli studi verdiani nel mondo, księga kongresu w Wenecji 1966, red. M. Medici, Parma 1969
***
Church Polyphony Apropos a New Fragment at Grottaferrata, w: L’Ars nova italiana del Trecento, t. 3, red. A. Gallo, Certaldo 1970
Essays on Music in the Byzantine World, zbiór artykułów Strunka, wyd. i przedmowa K. Levy, Nowy Jork 1977, zawiera przedr. m.in.:
The Tonal System of Byzantine Music, „The Musical Quarterly” XXVIII, 1942
Intonations and Signatures of the Byzantine Modes, „The Musical Quarterly” XXXI, 1945
The Notation of the Chartres Fragments, „Annales Musicologiques” III, 1955
The Byzantine Office at Hagia Sophia, „Dumbarton Oaks Papers” 1956 nr 9–10
The Antiphons of the Oktoechos, „Journal of the American Musicological Society” XIII, 1960
The Latin Antiphons for the Octave of the Epiphany, „Recueil de travaux de l’Institut d’études byzantines” VIII, 1963/64
Padre Lorenzo Tardo ed il suo Ottoeco nei mss. melurgici. Alcune osservazioni sugli Stichera Dogmatika oraz The Menaia from Carbone at the Biblioteca Vallicelliana, „Bolletino della Badia greca di Grottaferrata” nowa seria XXI, 1967 oraz XXVIII, 1973
Tropus und Troparion, w: Speculum musicae artis, księga pamiątkowa H. Husmanna, red. H. Becker i R. Gerlach, Monachium 1970
A Little Known Sticheron for the Translation of St. Nicolas, w: La chiesa greca in Italia dall’VIII al XVI secolo, księga kongresu w Bari 1969, Padwa 1973
Die Gesänge der byzantinisch-griechischen Liturgie, w: K.G. Feilerer i in. Geschichte der katholischen Kirchenmusik, t. 1, Kassel 1972
wydania:
Specimina notationum antiquiorum oraz Triodium Athoum, z E. Follierim, «Monumenta Musicae Byzantinae» VII, 1966 oraz IX, 1975
