Straube [sztr’aube] Montgomery Rufus Karl Siegfried, *6 I 1873 Berlin, †27 IV 1950 Lipsk, niemiecki organista, dyrygent chóralny i pedagog. Kształcił się pod kierunkiem ojca, Johannesa Straubego (organisty Heilige Kreuzkirche w Berlinie i budowniczego instrumentów), O. Dienela i od 1888 H. Riemanna. W 1897 został organistą Willibrordi-Dom w Wesel. Od 1902 działał w Lipsku jako organista i kantor (1918–39) w kościele św. Tomasza, gdzie zasłynął cotygodniowymi wykonaniam utworów J.S. Bacha, jako dyrygent chóru Bachverein (1903–32), złączonego w 1920 z Gewandhauschor, oraz dyrektor 6 festiwali bachowskich (1904–23). W latach 1931–37 z Thomanerchor i orkiestrą Gewandhausu wykonał wszystkie kantaty J.S. Bacha. Od 1907 do 1948 uczył gry na organach (w 1908 mianowany profesorem) w konserwatorium w Lipsku, w którym w 1919 założył Kirchenmusikalisches Institut. Przyjaźnił się z M. Regerem, dokonał prawykonań wielu jego utworów organowych i cennych opracowań, zgodnych z intencją kompozytora. Propagował muzykę organową dawnych mistrzów, odchodząc od romantycznego stylu wykonawczego. Otrzymał tytuł doktora h.c. wydziału filozoficznego i teologicznego uniwersytetu w Lipsku (1922, 1929).
Literatura: G. Hartmann Karl Straube und seine Schule, Bonn 1991.
