Sørensen [sˊörnsen] Søren, *29 IX 1920 Kopenhaga, †20 XI 2001, duński muzykolog i organista. Studiował grę na organach u F. Viderø w Det Kongelige Danske Musikkonservatorium (dyplom 1943) oraz muzykologię u E. Abrahamsena i J.P. Larsena na uniwersytecie w Kopenhadze (dyplom 1945), gdzie w 1958 otrzymał stopień doktora na podstawie pracy o muzyce kościelnej D. Buxtehudego. W 1958 objął po K. Jeppesenie dyrekcję instytutu muzykologii na uniwersytecie w Århus, tamże w latach 1965–67 był prorektorem, 1967–71 rektorem, do 1990 profesorem muzykologii. W 1943 razem z dyrygentem L. Friisholmem założył orkiestrę Collegium Musicum (działającą do 1976). W latach 1947–58 był organistą w Holmens Kirke w Kopenhadze, 1953–59 prezesem duńskiego towarzystwa organistów i chórmistrzów, 1964–72 członkiem zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Muzykologicznego, w 1972 kierował XI Międzynarodowym Kongresem Międzynarodowego Towarzystwa Muzykologicznego w Kopenhadze. Od 1977 był członkiem duńskiej, a od 1989 także norweskiej akademii nauk; reprezentował duńską muzykologię w kilku organizacjach międzynarodowych i na forum krajowym. W swej działalności naukowej Sørensen skoncentrował się na muzyce religijnej XVII i XVIII w.; szczególne miejsce w jego dorobku naukowym zajmuje twórczość D. Buxtehudego.
Literatura: Festkrift S. Sørensen, red. F.E. Hansen i in., Kopenhaga 1990.
Kirkens liturgi, wyd. Kopenhaga 1952, 2. wyd. 1969
D. Buxtehudes vokale kirkemusik, wyd. Kopenhaga 1958 (praca doktorska)
Renaissance begrebet i musikhistorien (‘pojęcie renesansu w historii muzyki’), wyd. Århus 1964
Das Buxtehudebild im Wandel der Zeit, wyd. Lubeka 1972
Københavns Drengekor gennem 50 år (‘50-lecie kopenhaskiego chóru chłopięcego’), wyd. Kopenhaga 1974
artykuły:
Instrumentalforspillene i Buxtehudes kantater (‘instrumentalne wstępy w kantatach Buxtehudego’), „Dansk aarbog for musikforskning” I, 1961
Allgemeines über den dänischen protestantischen Kirchengesang, w: Norddeutsche und nordeuropäische Musik, materiały z konferencji w Kilonii w 1963, red. C. Dahlhaus i W. Wiora, wyd. Kassel 1965
Monteverdi-Förster-Buxtehude. Entwurf zu einer entwicklungsgeschichtlichen Untersuchung, „Dansk aarbog for musikforskning” III, 1963, tłum. włoskie pt. L’eredità monteverdiana nella musica sacra del nord. Monteverdi-Förster-Buxtehude, „Rivista Italiana di Musicologia” II, 1967
J.H. Scheins „Opella nova”, w: Renaissance-muziek 1400–1600, ks. pamiątkowa R.B. Lenaertsa, red. J. Robijns i in., wyd. Leuven 1969
En håndskreven koralbog fra ca. 1860 (‘rękopiśmienna księga chorałowa z ok. 1860’), w ks. pamiątkowej J.P. Larsena, red. N. Schiørring, H. Glahn, C.E. Hatting, wyd. Kopenhaga 1972
Das musikwissenschaftliche Studium in Dänemark seit 1870, „Beiträge zur Musikwissenschaft” XIV, 1972
Baek-motiver i Schuberts sange, w ks. pamiątkowej G. Heerupa, red. J. Høybye, F.V. Nielsen, A. Schiøtz, wyd. Egtved 1973
Københavns Drengekor gennem 50 år, wyd. Kopenhaga 1974
wydania: D. Buxtehude Fire latinske kantater, «Samfundet til Udgivelse af Dansk Musik», 3. seria, CXXXVIII, Kopenhaga 1957 oraz Fünf Chorkantaten, Kopenhaga 1972–77
Musikhåndskrifterne fra Clausholm / The Clausholm Music Fragments, z H. Glahnem, wyd. Kopenhaga 1974
redakcje:
„Dansk aarbog for musikforskning”, z N. Schiørringiem, wyd. Kopenhaga 1961–76
Natalicia musicologica, ks. pamiątkowa K. Jeppesena, z B. Hjelmborgiem, wyd. Kopenhaga 1962
Gads musikleksikon, z J. Christiansenem i F. Slumstrupem, wyd. Kopenhaga 1976, 2. wyd. 1987
Musikaiske begreber (‘terminy muzyczne’), z J. Christiansenem i in., wyd. Kopenhaga 1983
Gads musikhistorie, z F.E. Hansenem i B. Marschnerem, wyd. Kopenhaga 1990
