Solerti, Angelo

Solerti Angelo, *20 IX 1865 Savoia, †10 II 1907 Massa Carrara, włoski historyk literatury. Studiował historię literatury w Instituto di Studi Superiori we Florencji i na uniwersytecie w Turynie, gdzie w 1887 doktoryzował się. W następnych latach był nauczycielem gimnazjalnym w Carmagnola, potem w Bolonii, przez krótki czas bibliotekarzem w Biblioteca Nazionale Marciana w Wenecji, a od 1900 radcą szkolnym w Aquila i następnie w Massa Carrara.

Od lat 90. XIX w. Solerti publikował prace z zakresu historii literatury, a przede wszystkim dramatu. Są to głównie prace źródłowo-archiwalne, wydawane krytycznie według ówczesnych metod; ich wartość naukową potwierdzają wznowienia z 2. połowy XX w. Zainteresowania archiwalno-naukowe Solertiego skupiały się na źródłach dotyczących włoskiego dramma per musica oraz mniejszych form dramatycznych (balli, mascherate, tornea, intermezzi, veglie) do ok. połowy XVII w. W swych książkach przyjął jednakową metodę prezentacji materiału: zawierały one przedruki tekstów poetyckich, opisów przedstawień, fragmenty wypowiedzi teoretyków i innych dokumentów dotyczących przedstawień dramatycznych. W 1. tomie Gli albori… Solerti dał przegląd głównie tekstów z XVI i z początku XVII w.; w 2. tomie zamieścił krytyczne przedruki utworów dramatycznych O. Rinucciniego, A. Striggia, R. Campeggiego, a także wiele tekstów anonimowych z nimi związanych; tom 3. jest kontynuacją tomu 2. z wyeksponowaniem utworów G. Chiabrery i A. Striggia. Origini del melodramma zawiera przedruki wstępów, dedykacji i uwag odautorskich od Cavalieriego (1600) do Vitalego (1620), ponadto fragmenty wypowiedzi V. Giustinianiego, S. Boniniego, P. Bardiego, P. Della Valle, G.B. Doniego, a także spis włoskich premier dramma per musica w latach 1600–40. W Musica, ballo e drammatica znajdują się przedruki źródeł i opis wszelkich imprez z muzyką odbywanych na dworze Medyceuszy w latach 1600–31, poprzedzony wykazem głównych przedstawień w XVI w.; drugą część tej książki zajmują przedruki tekstów poetyckich. Z prac literackich Solertiego najbardziej znacząca jest 3-tomowa monografia Vita di T. Tasso, wydana w Turynie w 1895.

Literatura: V. Cian wstęp do Rime disperse di F. Petrarca, Florencja 1909; G. Pescetto Ricordo di A. Solerti, „Musica d’Oggi” I, 1958.