Serauky [zɛrˊauky] Walther Karl August, *20 IV 1903 Halle n. Saale, †20 VII 1959 Halle, niemiecki muzykolog. W latach 1922–28 studiował muzykologię na uniwersytecie w Lipsku i w Halle, w 1929 uzyskał doktorat na uniwersytecie w Halle, w 1932 tamże habilitację. Pracował na uniwersytecie w Halle: w 1929 jako asystent, w 1932 docent, w 1940 profesor nadzwyczajny, następnie w Lipsku: od 1949 jako profesor zwyczajny, dyrektor instytutu muzykologii. Serauky zajmował się przede wszystkim historią muzyki w Halle i twórczością G.F. Händla, napisał monumentalną monografię na temat życia kompozytora w latach 1738–58. Uczestniczył w życiu muzycznym Halle, zabiegał o odbudowę domu Händla w Halle oraz rekonstrukcję muzeum instrumentów przy uniwersytecie w Lipsku.
Literatura: W. Vetter W. Seraukys „Händel”, „Händel-Jahrbuch” IV, 1958; R. Eller W. Serauky zum Gedächtnis oraz W. Martin W. Serauky, „Beiträge zur Musikwissenschaft” I, 1959; W. Vetter In memoriam W. Serauky, „Die Musikforschung” XIII, 1960; W. Serauky ging von uns, „Händel-Jahrbuch” VI, 1960 (artykuł redakcyjny).
Die musikalische Nachahmungsästhetik im Zeitraum von 1700 bis 1860, Münster 1929 (praca doktorska)
Musikgeschichte der Stadt Halle, 5 t. (w tym 2 t. utworów muzycznych), Halle 1935–43, przedr. Hildesheim 1971
S. Scheidt in seinen Briefen, Halle 1937
Das Händelhaus in Halle/Saale, Halle 1949
G.F. Händel. Sein Leben – sein Werk, t. 3–5, Kassel 1956–58
artykuły:
Wesen und Aufgaben der Musiksoziologie, „Zeitschrift für Musikwissenschaft” XVI, 1934, przedr. w: Texte zur Musiksoziologie, red. T. Kneif, Kolonia 1975
A. Werkmeister als Musiktheoretiker, w ks. pamiątkowej M. Schneidera, red. H.J. Zingel, Halle 1935
Die neuzeitliche Bach-Forschung und H. Kaysers Harmonik, „Bach-Jahrbuch” XXXVIII, 1949/50
Das Orchester J.S. Bachs und die Leipziger Instrumentalmusik, w: J.S. Bach. Das Schaffen des Meisters im Spiegel einer Stadt, red. R. Petzoldt i L. Weinhold, Lipsk 1950
Zum gegenwärtigen Stande der Bach- und Händelforschung, w: Bericht über die wissenschaftliche Bachtagung der Gesellschaft für Musikforschung, Leipzig 1950, red. W. Vetter, E.H. Meyer i H.H. Eggebrecht, Lipsk 1951
Die englische Gesellschaft zur Zeit Händels und sein Oratorium als Kunstform neuen Typs, w: Wege zu Händel, red. W. Siegmund-Schultze, Halle 1953
Die Johannespassion von J.S. Bach und ihr Vorbild, „Bach-Jahrbuch” XLI, 1954
Bach–Händel–Telemann in ihrem musikalischen Verhältnis, „Händel-Jahrbuch” I, 1955
Die Afjekten-Metrik des I. Vossius in ihrem Einfluss auf J. Kuhnau und J.S. Bach, w ks. pamiątkowej M. Schneidera, red. W. Vetter i in., Lipsk 1955
Das Ballett in G.F. Händels Opern, „Händel-Jahrbuch” II, 1956
W.A. Mozart und die Musikästhetik des ausklingenden 18. und frühen 19. Jahrhunderts, w ks. kongresu Mozartowskiego w Wiedniu 1956, red. E. Schenk, Graz 1958
G.F. Händels lateinische Kirchenmusik, „Händel-Jahrbuch” III, 1957
Zur Neuinterpretation von R. Wagners Werk, w ks. kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Muzykologicznego w Kolonii 1958, red. G. Abraham i in., Kassel 1959
R. Wagner in Vergangenheit und Gegenwart, „Deutsches Jahrbuch der Musikwissenschaft” III, 1959
Händel und die Oper seiner Zeit, „Händel-Jahrbuch” V, 1959
wydania:
J.F. Reichardt Lieder der Liebe und Einsamkeit, Halle 1949
G.F. Händel Triosonaten op. 5, z S. Fleischern i M. Schneiderem, w: Hallische Händel-Ausgabe, IV/10, Kassel 1955
redakcja:
ks. pamiątkowa A. Scheringa, z H. Osthoffem i A. Adrio, Berlin 1937 (w tym Zu C. Loewes Biographie und musikalischem Schaffen)
