Sehnal Jiři, *15 II 1931 Radslavice (k. Przerowu, Morawy), czeski muzykolog. W latach 1950–55 studiował na uniwersytecie w Ołomuńcu pod kierunkiem R. Smetany i J. Schreibera (muzykologia) oraz B. Markalousa (estetyka). W 1967 doktoryzował się na uniwersytecie w Brnie na podstawie pracy Starý český kontrapunkt instrumentální. Od 1990 wykładał na uniwersytecie w Ołomuńcu i Brnie, w 1992 został docentem. Po przejściu na emeryturę (1994) prowadzi nadal wykłady z historii muzyki czeskiej XVII i XVIII w. oraz o drukarstwie muzycznym w Czechach. W 1997 mianowany profesorem muzykologii na uniwersytecie w Brnie. Od 1955 był związany z Muzeum Morawskim w Brnie, tamże w latach 1978–94 był kierownikiem oddziału historii muzyki. Sehnal uczestniczył w międzynarodowych konferencjach muzykologicznych i współpracował z różnymi instytucjami muzycznymi, m.in. Zentralinstitut für Mozart-Forschung w Salzburgu i J. Haydn-Institut w Kolonii.
Sehnal należy do wybitnych znawców czeskiej muzyki barokowej; napisał liczne artykuły dla New Grove Dictionary of Music and Musicians oraz rozdział o muzyce z lat 1620–1740 dla zbiorowo opracowanej historii muzyki czeskiej. W swej działalności naukowej skoncentrował się na pracach źródłowych, inwentaryzacyjnych i dokumentacyjnych, dotyczących muzyki z XVII i XVIII w., głównie z Moraw. Jego książka o muzyce w katedrze w Ołomuńcu (1988), oparta na gruntownych badaniach archiwalnych, zawiera szczegółowe informacje o tym środowisku muzycznym (wykonawcy, instrumenty, repertuar) i zaopatrzona jest w katalog tematyczny wykonywanych utworów. Na uwagę zasługują wydania utworów A.V. Michny i prace poświęcone temu kompozytorowi oraz artykuły o orkiestrach dętych i innych instrumentach, zwłaszcza organach. Sehnal przyczynił się do popularyzacji czeskiej muzyki organowej.
Literatura: Výběrová bibliografie doc. PhDr. J. Sehnal, „Hudebni veda” XXXI, 1994.
Hudební literatura zámecké knihovny v Kroměříži, Gottwaldov 1960
Směrnice pro dokumentaci varhan v českých zemích, Brno 1986
Hudba v olomoucké katedrále v 17. a 18. století, Brno 1988
P. Vejvanovský a biskupská kapela v Kroměříži, Kromieryż 1993
Caroli de Liechtenstein-Castelcorno episcopi olomucensis operum artis musicae collectio Cremsirii reservata, z J. Peškovą, Praga 1998
artykuły:
Die Entwicklungstendenzen und Stilschichten im tschechischen barocken Kirchenlied, Musica Antiqua Europae Orientalis. Acta scientifica III, Bydgoszcz 1972
Počátky opery na Morave, w: O divadle na Morave, red. E. Petru, Praga 1974
Nove príspěvky k dejinam hudby na Morave v 17. a 18. století, «Corpus Mensurabilis Musicae» LX, 1975
Písne A. Michny z Otradovic (1600–1676), „Hudební věda” XII, 1975
Pobelohorská doba (1620–1740), w: J. Černy i in. Hudba v českých dějinách, Praga 1983, 2. wyd. 1989
Historische Beziehungen auf dem Gebiet des Orgelbaus zwischen Österreich und Mähren, «Organa Austriaca» IV, 1988
Hudba pro trompetu v 17. a 18. století na Morave, «Corpus Mensurabilis Musicae» LXXV, 1990
Hudba v premonstrátském kláštere Hradisco u Olomouce 1693–1739, «Corpus Mensurabilis Musicae» LXXVI, 1991 (z ang. streszczeniem), tłum. niemieckie „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” LXXVII, 1993
Salzburger Musikhandschriften aus dem 17. Jahrhundert in Kroměříži, w ks. pamiątkowej H. Unverrichta, red. K. Schlager, Tutzing 1992
Figuralní hudba ve famích kostelích na Morave v 17. a 18. století, „Hudební věda” XXXIII, 1996 (z niem. streszczeczniem)
Stračný přehled dějin katolické chrámové hudby, w: K. Cikrle i J.Sehling Příručka pro varhaníky, Rosice 1999
wydania:
J.A. Benda Sinfonie X–XII, «Musica Antiqua Bohemica» 1. seria, LXVIII, 1966
A.V. Michna Missa Sancti Wenceslai, «Musica Antiqua Bohemica» 2. seria, I,1966
J.A. Plánický Opella ecclesiastica, «Musica Antiqua Bohemica» 2. seria, III, 1968
H.I.F. Biber Instrumentalwerke handschriftlicher Überlieferung, «Denkmäler der Tonkunst in Österreich» CXXVII, 1976, CLI, 1997
A.V. Michna Česká mariánská muzika, z L. Štukavecem, Praga 1989
