logotypes-ue_ENG

Rzepko, Adolf

Biogram

Rzepko, Řepka, Rzepka Adolf Karol, pseud. A. R., R. Adolf, R. Adolphe, *3 IV 1825 Praga, †31 III 1892 Warszawa, polski pianista, oboista, dyrygent, pedagog i kompozytor czeskiego pochodzenia. W 1843 ukończył konserwatorium w Pradze w klasie oboju, równocześnie studiował u V.J. Tomáška (fortepian, organy) i F.D. Webera (teoria, kompozycja). Od 1846 udzielał w Warszawie prywatnych lekcji muzyki oraz prowadził chóry w kościele św. Anny i kościele św. Aleksandra. W 1846 wyjechał z Warszawy, pracował nadal jako nauczyciel oraz dyrygent kościelnych i świeckich amatorkich zespołów wokalnych i instrumentalnych, m.in. w Sieradzu, Kaliszu, Gidlach, Piotrkowie Trybunalskim. Od 1869 działał w Warszawie, m.in. w kościele św. Karola Boromeusza na ul. Chłodnej; w latach 1870–72 był oboistą w orkiestrze Teatru Wielkiego. Od 1876 do 1881 ponownie przebywał w Kaliszu, działając jako dyrygent i nauczyciel, po czym powrócił do Warszawy. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Adolf Rzepko był muzykiem wszechstronnie wykształconym, prowadził działalność popularyzacyjną, która przyniosła mu ogólne uznanie. Komponował z myślą o amatorskich zespołach instrumentalnych, chórach i uczniach, dla których przewidywał różne wersje tych samych utworów, przystosowanych do różnych poziomów umiejętności (np. Petits bijoux). Cykle jego miniatur fortepianowych były wielokrotnie wznawiane, jednak większość kompozycji pozostała w rękopisach; liczne autografy znajdują się w kolekcji J. Fabijańskiego w Warszawie.

Kompozycje i prace

Kompozycje

Instrumentalne:

ok. 80 miniatur na fortepian, m.in.:

26 Morceaux faciles et mélodiques… op. 7, 2 t., Warszawa 1865 GiW

Deux nocturnes op. 9, Warszawa ok. 1868 GiW

Portefeuille des jeunes pianistes op. 12, Warszawa ok. 1870 GiW

Souvenir do Varsovie, vingt morceaux agréables op. 17, Warszawa 1880 GiW

La frivole, mazourka de salon op. 8, Warszawa 1888 GiW

Polonez, “Nowości Muzyczne” 1909 nr 10/11

***

Six amusements faciles pour le piano à 4 mains op. 14, na fortepian na 4 ręce, ok. 1870

Wokalno-instrumentalne:

pieśni na głos solowy z towarzyszeniem fortepianu, m.in.:

Puszczyk, sł. B. Zaleski, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1884 nr 31, dodatek nutowy

Twych Panie łask, „Meloman” 1901 nr 11

22 msze z tekstem polskim i łacińskim na różne zestawy głosów i instrumentów, m.in.:

Missa solemnis 1842

Msza pasterska z kolęd narodowych 1855

Missa in C No l i Missa in C No III (rkp. obu mszy z 1859 w bibliotece oo. dominikanów, Kraków, mikrofilm w BN)

Requiem polskie 1868

Niech głos mych pień, msza w języku polskim na 1 głos i organy, «Chwała na Wysokości» XXVIII, Warszawa ok. 1875

Stabat Mater na chór męski a cappella, ok. 1890

Pozostałe:

muzyka do poematu Maria A. Malczewskiego, ok. 1850

tańce na orkiestrę (głównie polonezy)

ok. 50 utworów kameralnych o różnych obsadach

ok 90 pieśni religijnych na chór z towarzyszeniem instrumentu lub a cappella

opracowania popularnych polskich pieśni i arii na fortepian na 4 ręce (wyd. Warszawa GiW):

Fleurs mélodiques. Morceaux faciles et mélodiques… op. 15,1872

Petits bijoux op. 16, ok 1873

 

Prace:

Elementarne zasady muzyki…, 1869

Szkoła na fortepian

Śpiewnik Kościoła Rzymsko-Katolickiego