Raimon de Miraval

Raimon de Miraval [rajmˊon de mirawˊal], *między 1160 a 1165, †po 1229 (?) Lérida (Katalonia), prowansalski trubadur i poeta działający w latach 1185–1213. Mieszkał wraz z ojcem i trzema braćmi w zamku Miraval k. Carcassonne (depart. Aude) do chwili jego zdobycia w 1209 przez wojska Simona IV de Monfort w trakcie krucjaty przeciw albigensom. Raimon pozostawał pod opieką Rajmunda VI hr. Tuluzy oraz wicehr. Rajmunda II z Béziers, przebywał na dworach Bertranda i Oliviera de Saissac, królów: Aragonii, Pedra II, i Kastylii, Alfonsa VIII. Cieszył się sławą wybitnego twórcy poezji miłosnej, doskonałej technicznie i pełnej wdzięku, wielokrotnie cytowanej i naśladowanej. Przypisuje się mu 48 poematów (reprezentujących canso, sirventes, cobla i partmen), z czego 22 zachowało się z melodiami (wszystkie w rękopisach, Paryż, Bibliotheque Nationale, fr. 22543, a pojedyncze w innych źródłach). Kompozycje te charakteryzuje różnorodna budowa muzyczną, Raimon stosował m.in. Barform (A penas sai don m’prenh, Chansoneta farai, vencutz), formy bez repetycji (Entre dos volers sui pensuis, Res contr’Amor non es guirens) lub z nieregularnym schematem repetycyjnym, naśladujące strukturę tekstu; pojawia się melodyka zarówno recytacyjna jak i ozdobna oraz rozmaitość modi tonalnych obok symetrii rytmicznej (Si·m fos de mon chantar parven).

Literatura: P. Andraud La vie et l’oeuvre du troubadour Raimon de Miraval, Paryż 1902; O. Schultz-Gora „Orestains” bei Raimon de Miraval, „Zeitschrift für romanische Philologie” XXVII, 1903; A. Kolsen Zur Charakteristik des Trobadors Raimon de Miraval, „Archiv für das Studium der neueren Sprachen und Literatur” CLXXII, 1937; A. Kolsen Vier Lieder des Trobadors Raimon de Miraval, „Archivum Romanicum” XXI, 1937; A. Kolsen Zwei Lieder des Trobadors Raimon de Miraval, „Neuphilologische Mitteilungen” XLII, 1941; L.T. Topsfield Raimon de Miraval and the Art of Courtly Love, „Modern Language Review” LI, 1956 oraz Les poésies du troubadour Raimon de Miraval, Paryż 1971; M. Switten The Cansos of Raimon de Miraval. A Study of Poems and Melodies, Cambridge (Massachusetts) 1985; E. Aubrey The Music of the Troubadours, Bloomington (Indiana) 1991.