logotypes-ue_ENG

Puchnowski, Włodzimierz

Biogram

Puchnowski Włodzimierz Lech, *28 II 1932 Warszawa, †15 X 2014, polski akordeonista i pedagog. Gry na akordeonie uczył się samodzielnie (od 1946), w szkole muzycznej (od 1950), a po ukończeniu filologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1955) odbył studia w klasie akordeonu i dyrygentury chóralnej w Musikhochschule w Weimarze (1956–59) oraz podyplomowy staż w Instytucie Muzycznym w Trossingen. W latach 1961–89 prowadził intensywną działalność koncertową, występując w wielu krajach Europy i Azji jako solista oraz kameralista, m.in. z Warszawskim Kwintetem Akordeonowym, który założył w 1961. W repertuarze Puchnowskiego znajdowały się zarówno opracowania, jak i oryginalne utwory na akordeon, m.in. A. Krzanowskiego. Puchnowski dokonał wielu nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (PN, Elten, PSO, NEA). Od 1961 był związany z Akademią Muzyczną w Warszawie, gdzie w 1964 założył pierwszą w Polsce klasę akordeonu specjalnego, w latach 1979–2002 kierował Zakładem i Katedrą Akordeonistyki, w 1983 uzyskał tytuł profesora, w latach 1981–84 był prorektorem. Prowadził liczne kursy mistrzowskie w Polsce, Austrii, Danii, Holandii, Jugosławii, Norwegii, Niemczech, Szwecji.

Puchnowski jest twórcą polskiej szkoły akordeonowej. Wykształcił wielu laureatów konkursów krajowych i zagranicznych. W skali międzynarodowej przyczynił się do wzrostu znaczenia akordeonu jako instrumentu koncertowego, stworzenia teoretycznych podstaw sztuki wykonawczej, udoskonalenia techniki gry i wypracowania odpowiednich metod nauczania, a także standaryzacji produkcji akordeonu. Był członkiem m.in. Stowarzyszenia Akordeonistów Polskich, którego w 1960 był założycielem (od 1961 pełnił funkcję prezesa), Confédération Internationale des Accordéonistes IMC/UNESCO (1959–89, wiceprezes 1963–67, 1974–75, 1985–89), International Accordionists’ Society (członek prezydium od 1991). W latach 1985–2002 był członkiem, a okresowo wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. Wśród nagród i odznaczeń przyznanych Puchnowskiemu znajdują się m.in. nagrody I i II st. Ministerstwa Kultury i Sztuki (1970, 1996), Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Zespołów Kameralnych w Annemasse (1972), nagroda Confédération Internationale des Accordéonistes IMC/UNESCO (1971, 1986, 1989), Medal im. Hugo Herrmanna (1991), Srebrna Płyta Rosyjskiej Akademii Muzyki im. Gniesinych (1995); w 1988 Puchnowski otrzymał honorowe obywatelstwo stanu Teksas (Stany Zjednoczone).

Prace

Prace:

Sposoby kształtowania dźwięku na akordeonie, «Materiały Pomocnicze COPSA» (Centralny Ośrodek Pedagogiczny Szkolnictwa Artystycznego) nr 83, Warszawa 1965

Szkoła miechowania i artykulacji akordeonowej, Kraków 1964, 2. wyd. 1980

Zarys historii akordeonu i instrumentów pokrewnych, w: Akordeon od A do Z, red. W. Puchnowski i J. Dastych, Kraków 1966

Tongestaltung und Balgführung. Handbuch eines Instruments, seiner historischen Entwicklung und seiner Literatur, Wiedeń 1983

Aplikatury na akordeon guzikowy, Warszawa 1993

Założenia konstrukcyjne i dyspozycje muzyczno-techniczne standaryzacji procesu produkcji akordeonów, «Zeszyty Naukowe Akademii Muzycznej im. F. Chopina», Warszawa 1996