Przybyszewska-Jarmińska Barbara, *24 XI 1956 Olsztyn, polska muzykolog. W latach 1976–81 studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, 1981–84 studia doktoranckie w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, gdzie w 1991 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy o dialogach biblijnych K. Förstera młodszego; od 1984 pracuje w tymże instytucie, od 1991 jako adiunkt. Od 1993 współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, pisząc obszerne omówienia programów operowych i koncertowych oraz płyt kompaktowych, wydając utwory i współorganizując koncerty muzyki polskiej z XVII w.; ponadto współdziała z zespołem muzyki dawnej Il Tempo kierowanym przez Agatę Sapiechę. Od 2000 uczestniczy jako wykładowca w seminariach Zakładu Historii Kultury Staropolskiej Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1995–97 była sekretarzem zarządu sekcji muzykologów ZKP.
Przybyszewska-Jarmińska zajmuje się muzyką baroku, zwłaszcza muzyką polską; początkowo skoncentrowała się na twórczości K. Förstera młodszego, później M. Mielczewskiego i poszerzyła zakres przedmiotowy swych zainteresowań naukowych o badania nad polską kulturą muzyczną w czasach panowania dynastii Wazów. Przeprowadzone przez nią poszukiwania archiwalne w bibliotekach krajowych i zagranicznych (Niemcy, Włochy, Szwecja, Czechy, Litwa) przyczyniły się do znacznego poszerzenia wiedzy źródłowej w zakresie muzyki polskiej XVII w. i stały się punktem wyjścia dla podjęcia problematyki metodologicznej związanej z interpretacją źródeł historycznych. Oprócz prac analitycznych i dokumentacyjnych oraz wydań odnalezionych kompozycji (Mielczewski) Przybyszewska-Jarmińska rozwija szeroko zakrojoną działalność popularyzacyjną, uczestnicząc w organizowaniu koncertów muzyki dawnej.
K. Förster junior. Tekst i muzyka w dialogach biblijnych, «Studia Instytutu Sztuki PAN» I, Warszawa 1997 (praca doktorska), auto referat w „Muzyka” 1992 nr 1
The Baroque. 1595–1696, tłum. J. Comber, «The History of Music in Poland» III/1, red. S. Sutkowski, Warszawa 2002
***
O zagadkowych zmianach w tekstach utworów K. Förstera juniora na przykładzie canzonetty „Così va chi serve donna”, „Muzyka” 1993 nr 2
Musica moderna. The Ways of Dissemination in the Baltic Centres, w: Musica Baltica. Interregionale musikkulturelle Beziehungen im Ostseeraum, materiały z konferencji w Greifswaldzie i Gdańsku, 28 XI–3 XII 1993, red. E. Ochs, N. Schüler, L. Winkler, Greifswald 1996
Ocalałe źródła do historii muzyki w Polsce XVII stulecia ze zbiorów dawnej Stadtbibliothek we Wrocławiu, „Muzyka” 1994 nr 2
Dawny i nowy styl w twórczości religijnej G.F. Aneria, kapelmistrza Zygmunta III Wazy, „Barok” III/l 1996 (Warszawa)
Motywy militarne w muzyce religijnej K. Förstera juniora, „Barok” VIII/1 2001 (Warszawa)
Treatment of Psalm Texts in Concertato Compositions by Musicians of Ladislaus IV Vasa, Musica Antiqua Europae Orientalis. Acta musicologica X/1, Bydgoszcz 1997
Muzyka staropolska czy muzyka w dawnej Polsce? Z badań nad kulturą muzyczną w Rzeczypospolitej XVII i XVIII w., w: Zmierzch kultury staropolskiej, red. U. Augustyniak i A. Karpiński, Warszawa 1997
La corte reale dei Vasa a Varsavia come un centro dell’educazione musicale, w: Actes du Congrès International „Théâtre, Musique et Arts dans les Cours Européennes de la Renaissance et du Baroque”, red. K. Sabik, Warszawa 1997
O jedności w różnorodności. Cztery religijne koncerty rondowe M. Mielczewskiego, „Muzyka” 1997 nr 3
Nieznany zbiór religijnych utworów wokalno-instrumentalnych M. Mielczewskiego, w: Staropolszczyzna muzyczna, materiały z konferencji muzykologicznej w Warszawie 18–20 X 1996, red. J. Guzy-Pasiakowa, A. Leszczyńska, M. Perz, Warszawa 1998
W poszukiwaniu dawnej świetności. Glosy do książki A. i Z. Szweykowskich „Włosi w kapeli królewskiej polskich Wazów”, „Muzyka” 1998 nr 2
Monodia w polichóralności. Proza „Victimae paschali laudes” w realizacji M. Mielczewskiego, w: Affetti musicologici, ks. pam. Z.M. Szweykowskiego, red. P. Poźniak, Kraków 1999
Muzyka i finanse. Nieznane źródła do dziejów życia muzycznego na dworze królewskim polskich Wazów, „Muzyka” 1999 nr 1 i 3
M. Mielczewski – życie i dorobek oraz katalog tematyczny kompozycji, w: M. Mielczewski. Studia, red. Z.M. Szweykowski, Kraków 1999
„Ante thorum” monogramisty M. M. z kolekcji E. Bohna. Poszukiwanie archetypu jako metoda atrybucji utworu, w: Źródła muzyczne. Krytyka – analiza – interpretacja, red. L. Bielawski i K. Dadak-Kozicka, Warszawa 1999
Z moich doświadczeń w „muzykologii stosowanej”, w: Muzykologia u progu trzeciego tysiąclecia. Teoria i praktyka, red. L. Bielawski, K. Dadak-Kozicka, A. Leszczyńska, Warszawa 2000
A. Stabile i początki włoskiej kapeli Zygmunta III Wazy, „Muzyka” 2001 nr 2
Muzyka na dworach XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Potrzeba czy zbytek?, „Biuletyn Historii Sztuki” 2001 nr 1/4
M. Marini czy M. Mielczewski? Problematyczne atrybucje utworów z siedemnastowiecznych rękopisów proweniencji śląskiej, „Orfeo” III, 2002 nr 1
ponadto hasła w Encyklopedii Muzycznej PWM (m.in. Mielczewski), Encyklopedii Katolickiej, Polskim Słowniku Biograficznym, The New Grove Dictionary of Music and Musicians 2001, wstępy w «Pro Musica Camerata Edition» do kompozycji A. Scarlattiego, G. Rossiniego, J.A. Hassego, recenzje z książek i edycji nutowych oraz sprawozdania z konferencji naukowych
wydania:
K. Förster młodszy Dialogo de Divite et paupere Lazaro, «Źródła do Historii Muzyki Polskiej» XXXIV, Kraków 1994 oraz Dialogus de Judith et Holoferne, «Sub Sole Sarmatiae», Kraków 1997
w serii «Pro Musica Camerata Edition», Warszawa: M. Scacchi Cantate Domino, 1995, F. Lilius Exultabit cor meum oraz Laudate Dominum in sanctis eius, 1996, 5 utworów K. Förstera młodszego i 35 utworów M. Mielczewskiego
