Popławski Janusz, *20 X 1938 Dolina (Podkarpacie), †27 XII 2004 Gdynia, polski gitarzysta, kompozytor, aranżer, publicysta, wydawca. W 1956 jako gitarzysta i wokalista debiutował w zespole estradowym Błękitne Gwiazdy w Nowej Soli, jako kontrabasista w zespole jazzowym w Szczecinie. W 1958 dokonał pierwszych nagrań w rozgłośni Polskiego Radia w Zielonej Górze, w tym czasie uczył się w Studium Nauczycielskim w Gorzowie (wydział śpiewu z muzyką), w 1959 w PŚSM w Szczecinie. W 1962 przeniósł się do Gdańska, gdzie grał i śpiewał w kabarecie To-Tu, w kwartecie J. Sapiejewskiego i 17-osobowym big-bandzie J. Tomaszewskiego (udział w festiwalu Jazz Jamboree ’62). W latach 1963–76 grał w rhythmandbluesowym zespole Niebiesko-Czarni, z którym występował wielokrotnie na festiwalach polskiej piosenki w Opolu (1963–65, 1967–68, 1970, 1974) i Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (1965), koncertował w kraju i Europie (Szwecja 1965, Francja 1964, 1966, Węgry 1966, kraje Beneluksu 1967, Jugosławia 1966,1969,1971, Finlandia 1969, 1970, ZSRR 1975, 1976), a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie (1971); z zespołem tym wziął udział w filmach: Mocne uderzenie (reż. J. Passendorfer, 1966), Przekładaniec (reż. A. Wajda, 1968), Kulig (reż. J. Kokesz, 1968). W następnych latach prowadził własne zespoły: Bumerang (1977–78), Flash Band (1979–86), Winners (1989–90), Rock’n’Rollers (1992–93), tworzył dla nich piosenki i kompozycje instrumentalne. Od 1985 występował z solowymi recitalami, grając własne kompozycje na gitarach syntezatorowych i sekwencerach.
Popławski był kompozytorem piosenek dla zespołu Niebiesko-Czarni, m.in.: Czy będziesz sama dziś wieczorem, Adagio Cantabile, Musisz się zakochać, Nad potokiem baby piorą, a także 4 utwory (O nagiej prawdzie słuchaj pieśni, Tańcz wolna wyspo, Czekałem na ciebie tysiąc lat, Wyspa ślepych ptaków) do rock-opery Naga (libretto G. Walczak, reż. J. Krechowicz, wyst. Gdynia 1973). Komponował też muzykę elektroniczną.
W latach 1966–86 publikował w periodykach „Jazz” i „Radar” reportaże, recenzje, cykle artykułów, m.in.: Sztuka improwizacji, Gitary elektryczne i akustyczne, Gitara basowa w sekcji rytmicznej, przedstawiał sylwetki znanych gitarzystów. Autor podręczników: Szkota na gitarę basową (Kraków 1971,41987), Studium gitary basowej (Kraków 1993). Od 1991 prowadził w Gdyni wydawnictwo Professional Music Press, w którym wydawał czasopisma „Gazeta Muzyczna” (od 1992), „Gitara i Bas” (od 1992), „Świat Gitary” (od 1997), a także podręczniki Chwyty gitarowe (Gdynia 1992), Szkoła na bas (Gdynia 1994), nuty, płyty CD i kasety wideo.
W 1971 opracował cykl umuzykalniających audycji telewizyjnych ABC Gitary. Od lat 90. Obok działalności wydawniczej realizował projekty popularyzujące muzykę, organizował warsztaty i konkursy (m.in. Konkurs im. M. Blizińskiego), koncerty, coroczny plebiscyt Gitarowy Top (od 1995 roku), wyłaniające najlepszych muzyków i najlepsze płyty gitarowe. Wydawał Katalog polskich produktów muzycznych, przyznawał nagrodę Top Export za najlepszy sprzęt i instrumenty. Wspólnie z wiodącymi pismami z całego świata oceniał sprzęt muzyczny do nagrody MIPA Awards, wręczanej na targach Musikmesse we Frankfurcie. Uczestniczył jako juror i wykładowca w festiwalach gitarowych.
