Nalepa Tadeusz, *26 VIII 1943 Zgłobień (k. Rzeszowa), †4 III 2007 Warszawa, polski gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów. W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach i akordeonie. W 1963 debiutował w duecie z Mirą Kubasińską podczas Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Następnie współpracował z kabaretem Porfirion w Rzeszowie. W 1965 utworzył zespół Blackout, w którym wokalistą był Stan Borys. Grupa znana była głównie z ekspresyjnych protest songów, z których największą popularnością cieszyły się Te bomby lecą na nasz dom, Anna (1966) i Studnia bez wody (1967). W 1968 Nalepa założył rockową formację Breakout. Zespół prezentował oryginalne ciężkie brzmienie, oparte na tradycji muzyki bluesowej, psychodelicznej i hardrockowej. Główny trzon repertuaru zespołów Blackout i Breakout stanowiły kompozycje spółki autorskiej N.-B. Loebel. W 1969 zespół Breakout na VII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymał nagrodę specjalną. Nalepa nagrał z Breakout m.in. płyty: Na drugim brzegu tęczy (w 1969 z W. Nahornym i J. Skrzekiem), 70a (1970), Blues (1971), Karate (1972) i Kamienie (1974). W 1982 na festiwalu Rawa Blues w Zabrzu Nalepa wystąpił po raz pierwszy jako solista, następnie wiele koncertował, nagrywał płyty, współpracował m.in. z zespołami Dżem, Kciuk-Surzyn Band i After Blues. Na XXIX festiwalu w Sopocie w 1992 otrzymał Bursztynowego Słowika za całokształt twórczości. Najpopularniejsze kompozycje Nalepy to: Gdybyś kochał, hej! (1969), Kiedy byłem małym chłopcem (1971), Rzeka dzieciństwa (1972), Modlitwa (1974), To mój blues (1990), Nie można kochać na rozkaz (1992). Był twórcą muzyki do filmu Śmierć dziecioroba (reż. W. Nowak, 1992). Wywiad-rzeka z Nalepą przeprowadzony przez W. Królikowskiego został wydany pt. Breakout. Absolutnie (Warszawa 1993). Najnowsze płyty Nalepy: Flamenco i Blues (1996), Zerwany film (1999).
