Mitchell [m’yczel] Joni, właśc. Roberta Joan Anderson, *7 XI 1943 Fort McLeod (Alberta), kanadyjska wokalistka, gitarzystka, pianistka, kompozytorka. Studiowała w Alberta College of Art w Calgary. Po debiucie w 1964 na Mariposa Folk Festival w Ontario przeniosła się do Toronto, a następnie do Nowego Jorku. Jest autorką słynnego hymnu pokolenia końca lat 60. — piosenki Woodstock wylansowanej przez grupę Crosby, Stills, Nash and Young. W 1968 ukazała się jej debiutancka płyta Songs to a Seagull, zaś Ladies of the Canyon (1970) z przebojem Big Yellow Taxi ugruntowała pozycję artystyczną Mitchell. Przy nagraniach współpracowali z nią wybitni muzycy jazzowi: Wayne Shorter, Herbie Hancock, Jaco Pastorius. W 1996 otrzymała nagrodę Polar Music Prize. Ważniejsze płyty Mitchell: Blue 1971, For the Roses 1972, Court and Spark 1974, Miles of Aisles 1974, The Hissing of Summer Lawns 1975, Don Juans’ Reckless Daughter 1977, Mingus 1979, Wild Things Run Fast 1982, Dog Eat Dog 1985, Chalk Mark in a Rain Storm 1988, Night Ride Home 1991.
Muzykę Mitchell cechuje czysto akustyczne, folkowe brzmienie gitary oraz poszerzanie zasobu środków wykonawczych (syntezatory, afrykańskie bębny z Burundi).
