Lachner, Ignaz

Lachner Ignaz, *11 IX 1807 Rain am Lech, †24 II 1895 Hanower, niemiecki kompozytor i dyrygent, brat Franza. Muzyki uczył się u ojca, później w Augsburgu i Monachium, następnie u brata Franza Lachnera w Wiedniu (teoria, gra na organach); tam ok. 1828 zastąpił go na stanowisku organisty kościoła ewangelickiego i podjął działalność dyrygencką w teatrach dworskich: w 1828 jako wicekapelmistrz w Wiedniu, w 1831 dyrektor muzyczny w Stuttgarcie, w latach 1842–53 wicekapelmistrz w Monachium. Od 1853 do 1858 był kapelmistrzem teatru w Hamburgu, od 1858 do 1861 na dworze w Sztokholmie, a w latach 1861–75 we Frankfurcie n. Menem. Zasłynął jako twórca Alpenszenen (wyst. Monachium 1850), cyklu 5 pokrewnych singspielowi 1-aktowych obrazów scenicznych, bezpretensjonalnych, lecz doskonale utrafiających w lokalny koloryt alpejskich krain. Spośród z górą 100 kompozycji Ignaza Lachnera wyróżnia się operę Die Regenbrüder (wyst. Stuttgart 1839) oraz dzieła kameralne, zwłaszcza ostatnie z 5 kwartetów smyczkowych i 6 triów na fortepian, skrzypce i altówkę, które uchodzą za klasyczny przykład szlachetnej odmiany repertuaru tworzonego dla potrzeb domowego muzykowania. Oryginalną pozycję w dorobku Lachnera stanowi Kindersymphonie op. 85 na fortepian i 9 dziecięcych instrumentów. Przyrodni brat Lachnera Theodor (1788–1877) był organistą na dworze w Monachium i kompozytorem, natomiast najmłodszy brat Vinzenz (1811–1893) działał jako nauczyciel muzyki u hr. Mycielskiego w Poznaniu, był dyrygentem w Wiedniu, a w latach 1836–73 w Mannheim, komponował symfonie, opery, pieśni i utwory kameralne.