Krener, Jan

Krener, Crener, Jan, XVII w., polski kompozytor i muzyk kapeli królewskiej. Jedyne dane biograficzne pochodzą z inskrypcji zamieszczonych w rękopisach poprzedzających utwory Krenera. Wynika z nich, iż Krener był muzykiem kapeli królewskiej w Warszawie, a działalność jego przypadała na 2. połowę XVII w. Oprócz dwóch motetów zachowanych w rękopisach roranckich, działalność kompozytorską Krenera dokumentują inwentarze: przemyski i karmelitów krakowskich, potwierdzając, iż Krener był kompozytorem znanym w owych czasach.

Motety Veni sponsa Christi i Contere Domine wykazują cechy stylistyczne pokrewne muzyce szkoły rzymskiej, a zwłaszcza Palestriny. Są tu utwory przeimitowane oparte na c.f; podstawę architektoniki stanowi zasada szeregowania poszczególnych odcinków wyznaczonych przez tekst słowny. Utwór Contere Domine w zakresie niektórych rozwiązań technicznych (stosunek do c.f., budowa tematów, a zwłaszcza prowadzenie linii melodycznej oraz częstotliwość dysonansów) traktowany jest o wiele śmielej niż pozwalały na to założenia polifonii klasycznej.

Literatura: A. Chybiński O kilku domniemanych, znanych i nieznanych kompozytorach polskich XVII i XVIII w., „Przegląd Muzyczny” 1925 nr 15/16; M. Perz Inwentarz przemyski (1677), „Muzyka” 1974 nr 4; T. Maciejewski Inwentarz muzykaliów kapeli karmelickiej w Krakowie na Piaskach, „Muzyka” 1976 nr 2; M. Perz Na marginesie inwentarzy muzycznych II połowy XVII wieku oraz traktatu M.H. Schachta „Musicus Danicus”, „Muzyka” 1977 nr 3.