Konior, Franciszek

Konior Franciszek, *29 V 1878 Rudnik, †12 IV 1950 Kraków, polski dyrygent, kompozytor i pedagog. Kształcił się w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie u W. Żeleńskiego i w konserwatorium we Lwowie u S. Niewiadomskiego, M. Sołtysa i M. Wolfstala. Państwowe egzaminy ze śpiewu, skrzypiec i fortepianu złożył w Pradze, a z gry organowej – we Lwowie. W latach 1901–12 był nauczycielem muzyki w Seminarium Nauczycielskim Męskim w Zaleszczykach, gdzie organizował także miejscowe życie muzyczne. Od 1913 do 1914 uzupełniał studia w konserwatorium w Berlinie u Ph. Rüffera i W. Klattego (kompozycja). W latach 1914–20 (z roczną przerwą 1914/15, spowodowaną pobytem w Wiedniu) uczył i kierował zespołami muzycznymi w Seminarium Nauczycielskim Męskim w Krośnie. W 1920 osiadł w Krakowie i prowadził zespoły muzyczne w seminariach nauczycielskich, działał w Polskim Związku Muzyczno-Pedagogicznym (w latach 30. był prezesem), dyrygował Chórem Podoficerskim. W 1922/23 kierował chórem Lutni Robotniczej, następnie do 1950 — chórem Lutni Lwowskiej. Od 1935 do 1937 był dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Krakowie. W latach 1945–50 prowadził również Chór Cecyliański. Konior komponował głównie utwory chóralne, pedagogiczne i ilustracje muzyczne do sztuk scenicznych.

Literatura: J. M.[itka] Franciszek Konior, w Księga pamiątkowa Stowarzyszenia śpiewaczego „Lutnia Robotnicza” w Krakowie od roku 1899–1959, Kraków 1963.