Kociołkowska, Bożena

Kociołkowska Bożena, *27 III 1941 Warszawa, polska tancerka, pedagog i kierowniczka baletu, działaczka społeczna. Absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie, gdzie uczyła się pod kierunkiem I. Szymańskiej, L. Wójcikowskiego i O. Jordan. W 1960 związała się z Państwową Operą w Warszawie i już w 1961 zatańczyła kultową partię Odetty-Odylii w Jeziorze łabędzim, którą wykonywała później na scenie warszawskiej ponad 100 razy w trzech różnych opracowaniach choreograficznych. W 1962 została solistką baletu Teatru Wielkiego z siedzibą tymczasową przy ul. Nowogrodzkiej i od 1965 kontynuowała tę pracę w odbudowanym Teatrze Wielkim, gdzie w latach 1967–86 była pierwszą solistką. Brała udział w koncertach estradowych oraz programach i filmach baletowych w TVP. Występowała na innych polskich scenach operowych oraz za granicą.

Była jedną z najzdolniejszych balerin polskich lat 60. i 70. XX w. Bogata i różnorodna okazała się także jej aktywność po zakończeniu kariery scenicznej. W 1979 ukończyła studia pedagogiki tańca w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Uczyła w warszawskiej szkole baletowej oraz za granicą, a w sezonie 1981/82 była baletmistrzynią w Teatro dell’Opera w Rzymie. Zajmowała się choreografią w teatrach muzycznych (Gdynia, Poznań), operetkowych (Wrocław, Gliwice) i dramatycznych (Łódź, Lublin, Zabrze). Kierowała baletem Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (1992/93) i Teatru Wielkiego w Łodzi (1993/94). Była kierownikiem artystycznym Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie (1994–95) i Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Bytomiu (1998–2007) oraz przewodniczącą Sekcji Baletu ZASP (1991–94) i Sekcji Choreografii ZAiKS (1995–99). W 2008 założyła Fundację na rzecz Sztuki Tańca i została jej prezesem; z jej inicjatywy powstała m.in. rzeźba „W hołdzie polskim artystom baletu”, odsłonięta w 2016 obok gmachu Teatru Wielkiego przy ul. Moliera w Warszawie. Zajmuje się także publicystyką na tematy baletowe. Została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1979), Złotą Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1980), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986) i srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2006).

Literatura: B. Kociołkowska i T. M. Lerski Pierwsza dama warszawskiego baletu, Warszawa 2016; J. Sibilska-Siudym Bożena Kociołkowska [https://archiwum.teatrwielki.pl/baza/-/o/bozena-kociolkowska/192181/20181, data dostępu: 12.02.2023].